Baker Dill (Matthew McConaughey) is de kapitein van een vissersboot, waarmee hij toeristen mee neemt op een tocht om te diepzee vissen in de rustige tropische enclave, genaamd Plymouth Island. Wanneer zijn ex-vrouw Karen (Anne Hathaway) plotseling opduikt, smeekt ze Dill wanhopig om haar te beschermen tegen haar gewelddadige man (Jason Clarke). Samen bedenken ze een plan om Karen’s man om zeep te helpen. Al snel wordt Dill terug gezogen in een leven dat hij probeerde te vergeten. Terwijl hij worstelt tussen goed en kwaad, raakt hij verstrikt in een nieuwe realiteit en is niets meer wat het lijkt.
Matthew McConaughey heeft een gevarieerd genre aan rollen op zijn naam staan. Maar op een of andere manier lijken dit soort rollen, de “echte acteerrollen”, hem het beste te passen. Ook hier laat hij wederom zien dat hij zeker een Oscarwaardige acteur is! Matthew McConaughey speelt een veteraan die zijn rust probeert te vinden op Plymouth en zijn verleden zo achter zich te laten. Maar in hoeverre kan je dat verleden echt achter je laten? En hoe gezond is zijn obsessie om de grootste tonijn, bijna van mythologische grootte, te vangen nou eigenlijk?
Alle andere acteurs, Jason Clarke, Anne Hathaway, Diane Lane en Djimon Hounsou acteren erg goed, maar je merkt al snel dat zij echt de bijrolspelers zijn en het verhaal echt om Matthew McConaughey draait. En hij dus de film echt op zich neemt, dat neemt niet weg dat het acteerwerk van de andere onbelangrijk is. Want laten we wel wezen zonder hen en hun kunnen komt ook Matthew McConaughey minder (goed) tot zijn recht. Jeremy Strong speelt Reid Miller, de vreemde eend in de bijt. De mysterieuze man in pak die elke keer op een haar na Dill mist, die hij oh zo dringend nodig heeft. Niet alleen door dat hij netjes in pak is valt hij erg uit de toon, maar zijn hele houding en doen en laten maken hem vreemd en mysterieus. Jeremy Strong weet dit goed neer te zetten en krijg je af en toe de kriebels van hem.
Deze film pakt je of niet, er zit een plottwist in waardoor je of positief of negatief verrast wordt. En ik denk eerlijk gezegd niet dat er een middenweg in zit. Ik was positief verrast en vond dit een leuke twist welke in mijn ogen de film goed deed. Ik werd meegenomen in het verhaal van Baker Dill en zijn jacht op de grootste tonijn, de spanning van de jacht is bijna voelbaar en elke keer hoop je steeds meer dat het gaat lukken. Het duurt vrij lang voordat Anne Hathaway haar intrede maakt als Karen met haar voorstel. Hierdoor leer je Baker Dill, de bewoners en het eiland kennen en proef je goed de sfeer die er heerst op het eiland. Ik vond dat er goed nagedacht was over het verhaal, de opbouw en de plottwist waardoor het geheel bij mij goed overkwam. Maar een risico hebben ze zeker genomen. Ik heb ondertussen al meerdere sites gezien waar de film niet in de smaak is gevallen. Ik kan altijd wel respect hebben voor een regisseur die zo’n risico durft te nemen. Ik zou zeggen ga deze film kijken als je van een leuke plottwist houdt, ben je daar niet zo van dan zou ik ‘m zeker niet in de bioscoop gaan zien.