Binnenkort gaat het vijfde seizoen van de Anthology serie American Horror Story van start, Wijgaan in de week voorafgaand aan de eerste aflevering terugkijken naar de eerste vier seizoenen. Het bijzondere aan American Horror Story is dat het elke seizoen een nieuw verhaal verteld met grotendeels dezelfde cast.
Seizoen 1 draait om het gezin Harmon, vader Ben, moeder Vivien en dochter Violet, welke een zware periode hoopt af te sluiten door te verhuizen naar Los Angeles waar ze een kast van een huis voor een prikkie hebben gekocht. Dit huis heeft echter, hoe kan het ook anders, een gruwelijke geschiedenis waarvan de Harmons in eerste instantie maar van fractie op de hoogte zijn. Het helpt daarbij ook niet dat de Harmons zoveel drama hebben meegemaakt dat elk positief dingetje wordt aangegrepen zoals dat Vivien weer zwanger wordt en Violet een vriendje krijgt. Hierdoor blijven zij lang blind voor alle narigheid die het huis eigenlijk voortbrengt. Zij hebben namelijk het jaar daarvoor op nare wijze een baby verloren en een paar maanden later Ben is vreemd gegaan en daarbij ook door Vivien betrapt werd. Daarbij voelt hun tienerdochter Violet zich uiteraard zwaar verwaarloosd en onbegrepen. Buiten dat de verschillende gruwelijke gebeurtenissen van het huis langzaam duidelijk worden en er steeds meer geesten zich gaan openbaren speelt de excentrieke buurvrouw Constance ook een belangrijke rol in het geheel.
Laten we beginnen met het positieve, de acteurs doen het allemaal minimaal redelijk waarbij sommige zelfs hele goede prestaties neerzetten. Wat het horror aspect betreft valt het me allemaal reuze mee, ik vreesde dat het allemaal een stuk braver zou zijn maar er komen een paar lekker bloederige stukken in voor en de Make-Up is wel zeer overtuigend in veel gevallen. De basis van het verhaal van Murder House (zoals het huis bekend staat) spreekt ook echt wel aan. Zijn er ook minpunten? Ja, en helaas ook genoeg. Zo ontbreekt het vaak aan echt goed getimede schrikeffecten en bouwen de makers vooral op sfeer. Het verhaal met al zijn wendingen en alle spoken die zich tentoonstellen begint op een gegeven moment soap-achtig over te komen en ook dit komt het verhaal niet ten goede aangezien net zoals in soaps er plotgaten ontstaan en dat er aan logische redenatie af en toe voorbij wordt gegaan. Daarbij komt pas richting het eind een echt goede wending aan het licht helaas gevolgd door meteen weer een plotwending waarbij ik zoiets had van hoezo ineens dat erbij halen?!?!?!?! Het einde kon ik daar en tegen wel mee leven en dat is dan toch weer positief. Om nog iets positiefs mee te geven, persoonlijk vind ik soundtrack en de openingsmuziek wel erg sterk wat bewijst dat qua vormgeving het eigenlijk wel goed zit met deze serie. Nee, ik ben zeker nog niet overtuigd maar ga me wel wagen aan seizoen 2 daar deze beter zou moeten zijn. Een 8,3 heeft deze serie in mijn ogen nog echt niet verdient maar wie weet wat de 2de serie gaat brengen. Wat mij wel aanspreekt is dat ze elk seizoen een nieuw verhaal gaan vertellen waardoor het uitmelken grotendeels achterwege blijft (een gevoel waar ik bij Walking Dead wel steeds meer last van begin te krijgen) hopelijk blijft in seizoen 2 het soap achtige een beetje achterwege en weten ze meer schrik effecten toe te voegen en dan kan het nog best leuk worden deze Horror story.