OVERVIEW REVIEWS
8.5
Sterk geacteerd drama gebaseerd op waargebeurde feiten
Summary : Dark Waters is een sterk geacteerd drama geworden waarbij er weinig tot geen ruimte is voor heldenverering, maar waar vooral respect vol met het materiaal en de verhalen van de betrokkenen wordt omgegaan. Hierdoor is de film enerzijds minder meeslepend, maar aan de andere kant ook weer een stuk meer confronterend.
Mark Ruffalo heeft natuurlijk behoorlijk wat naamsbekendheid gekregen dankzij zijn rol van Bruce Banner/Hulk in de MCU. Mark heeft echter daarvoor al een goede naam opgebouwd als karakteracteur met veelzijdige rollen. Dark Waters is mede door hem geproduceerd en gebaseerd op waargebeurde feiten welke als een artikel in de New York Times aandacht trok in Hollywood.
Rob Bilott is een advocaat gespecialiseerd in bedrijfsrecht waarbij zijn kantoor vooral de grote concerns vertegenwoordigd. Op een dag wordt hij benaderd door een boer uit de plaats waar zijn oma woont en waar hij als kind veel tijd doorbracht. Wilbur Tennant, zoals de boer heet, vermoed dat de fabriek van Dupont in stadje verantwoordelijk is voor het vergiftigen van de grond waarop zijn vee graast. Met gepaste tegenzin begint Rob als een vriendendienst in de zaak te duiken om tot de conclusie te komen dat de gevolgen voor de boer slecht het topje van de ijsberg is. Wat volgt is een lange juridische strijd welke zijn tol eist van de bewoners van het plaatsje maar ook van Rob.
Een verhaal als dat in Dark Waters wordt verteld is natuurlijk niet geheel nieuw, Julia Roberts won haar Oscar ooit voor Erin Brockovich waarbij een advocatenkantoor een energieleverancier voor de rechter sleepte voor het vergiftigen van burgers. Het verhaal van Dupont is echter mogelijk nog schrijnender. In Dark Waters is er veel aandacht voor hoofdpersoon Rob Bilott, welke zonder grootse gebaren heel natuurlijk wordt vertolkt door Mark Ruffalo. De manier waarop hij zich langzaam maar zeker vastbijt in de zaak tot het bijna een obsessie wordt is heel geloofwaardig. Zowel Mark Ruffalo als regisseur Todd Haynes (o.a. Carol) lijken zich van meet af aan te beseffen dat dit verhaal niet zozeer moest draaien om de strijd van Rob, maar meer over waarvoor hij het doet. Hierbij komt Bill Camp kijken die een indrukwekkende rol neerzet als Wilbur Tennant, de boer welke Rob in eerste instantie benaderd. Hij zet enerzijds een beetje onbehouwen een boer neer die zonder filter communiceert, maar ook een welke vecht voor alles waar hij van houdt. Dit geeft de kijker ook als eerste het gevoel dat er iets mis is. Met Anne Hathaway in de rol van Sarah, de vrouw van Rob, lijkt een sterke actrice verloren in een kleine bijrol. Haar rol maakt echter zeer duidelijk wat de impact van deze zaak is op het gezin en leven van Rob. Ook Tim Robbins als Rob zijn baas Tom Terp lijkt een kleine weinig zeggende rol te hebben, maar weet in een scene zijn stempel te drukken. Het gaat daarbij om het waarom een advocatenkantoor, welke normaal bedrijven als Dupont verdedigd, er nu moet staan om de burgers te beschermen tegen een bedrijf welke over lijken gaat om winst te maken. Stukje bij beetje wordt in de film duidelijk wat er precies gebeurd is en hoe een bedrijf als Dupont er decennia lang mee weggekomen is. Iets wat doemdenkers genoeg stof geeft om multinationals nog meer te wantrouwen dan sommige al doen. Het geeft ook duidelijk aan waartoe bedrijven in staat kunnen zijn wanneer de mensen aan de macht alleen maar denken aan winst in plaats van aan mensen. Het schrijnende van het verhaal is echter ook het feit dat een bedrijf als Dupont in eerste instantie op handen wordt gedragen door de plaatselijke gemeenschap vanwege de werkgelegenheid en het geld dat zij investeren in het stadje, iets wat achteraf vooral als een doekje tegen de slagaderlijke wond heeft gediend. Dark Waters is nergens zo meeslepend als bijvoorbeeld een Erin Brockovich, aan de andere kant is dit een verhaal welke zich veel meer stort op de menselijke strijd en de impact die dit heeft. Hierdoor heeft dit verhaal wel veel indruk op mij gemaakt, helemaal omdat op een gegeven moment een van de slachtoffers gastrolletje speelt welke toont dat het verhaal van Dark Waters geen grap is.
Extra’s
In de extra’s is er net zoals in de film weinig tot geen ruimte voor borstklopperij. Het draait met name over de mate van respect de makers hebben getoond voor de daadwerkelijke personen en hun verhaal. Het mooie is dat je deze mensen ook nog eens even aan het woord ziet komen.
Trailer
No Comment