Een film welke zich volledig afspeelt op een nudisten camping zal zeker niet iedereen aanspreken. Dat de veelzijdige Kevin Janssens daarbij de titelrol vertolkt zal meer mensen aanspreken. Ik was berijdt om thuis deze gok te wagen om te zien of al het bloot niet teveel zou afleiden van het plot.
Patrick is bijna 40 jaar en woont bij zijn ouders op de nudistencamping. Patrick is een ietwat simpele man die vooral veel klusjes opknapt op de camping waar zijn vader de eigenaar en bestuurder is. Op een dag is Patrick zijn hamer kwijt geraakt en hij besluit dat niets hem mag afleiden in zijn zoektocht naar zijn hamer. Ook het feit dat zijn vader komt te overlijden, andere bewoners de macht over willen nemen en andere dubieuze zaken zorgen er niet voor dat Patrick afwijkt van zijn doel het terugvinden van zijn hamer.
De Patrick geschreven en geregisseerd is een droogkomisch en enigszins tragisch verhaal over verlies waarbij vooral de locatie waar het verhaal zich afspeelt in het oog springt. Maar voor iedereen die naar nudistenkampen is geweest of de sauna, na een ongemakkelijk begin let je daar als kijker eigenlijk niet meer op. Dat komt ook omdat iedereen acteert alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat ze in hun blootje rondlopen. De Patrick draait echt om het verhaal van de titelfiguur. De simpele Patrick is er een waar je als kijker direct sympathie voor voelt. Het sterke aan het verhaal en de vertolking is dat hoewel je met hem te doen hebt Patrick nergens een zielig figuur wordt. Hierdoor blijft melodrama ook achterwege. Wat betreft symboliek staat de hamer voor zoveel meer, iets wat naarmate het verhaal vordert ook steeds duidelijker wordt. Grootste kracht van de film is naast de vormgeving, het sterke camerawerk (sommige scenes zijn werkelijk om door een ringetje te halen zo sterk opgezet en in beeld gebracht) en de tour de force van Kevin Janssens. Hij laat wederom zien zeer veelzijdig te zijn als acteur en houd de maniertjes van Patrick vooral klein en subtiel. Dat maakt van Patrick een man van vlees en bloed en een die de sympathie van de kijkers eist in tegenstelling tot bewoners welke misbruik van hem proberen te maken. Wat dat betreft heb je aan Pierre Bokma een goede acteur om de ietwat sullige klootzak neer te zetten. Tim Mielants levert met De Patrick in eerste instantie niet de meest toegankelijke film, maar na mogelijk een wat ongemakkelijk begin en dankzij de goede en natuurlijke vertolkingen kijkt deze droogkomische tragedie eigenlijk heel makkelijk weg.
Trailer
