De Nederlandse film stond jarenlang in de lift waarbij er ruimte was voor kwalitatieve en vermakelijke films welke ook behoorlijk wat bezoekers wisten te trekken. De laatste twee jaar lijkt de markt echter verzadigd en daalt het marktaandeel van de Nederlandse films samen met de kwaliteit. Simpel gezegd er komt maar weinig vernieuwends uit en een hoog niveau wordt er ook nog zelden gehaald in deze veelal 13 in een dozijn films. Nu heb ik de hoop absoluut nog niet opgegeven en begon ik vol frisse moed aan De Zevende Hemel.
De Zevende Hemel is een Italiaans restaurant gerund door Max en zijn vrouw Maria. Zijn dochter Eva werkt er als gastvrouw en is getrouwd met de Bart, chef-kok. Hun jongste zoon Matthijs is een kunstenaar die nog zoekende is en met hun oudste zoon Paul hebben ze na een ruzie geen contact meer. Het restaurant gaat richting zijn 30-jarige jubileum en Max zou daarna een stap terug doen om van zijn pensioen te gaan genieten. In de aanloop naar dit jubileum komen er echter allemaal zaken aan het licht en blijkt bijna iedereen in het gezin geheimen voor elkaar te hebben welke uiteraard vroeg of laat uit zullen komen.
De opzet van deze film laat zich in eerste instantie niet als heel origineel lezen. De cast zit vol met bekende gezichten, welke in tegenstelling tot de meeste producties niet allemaal hun doorbraak aan een Nederlandse soap te danken hebben. Met het acteerwerk is dan ook weinig mis maar wat de film wat extra’s geeft zijn de Nederlandse hits welke in het verhaal verwerkt zijn. Vanaf het moment dat je als kijker Huub van der Lubbe (Zanger De Dijk) zijn intrede doet als straatmuzikant weet je als kijker dat er toch een twist aan de uitvoering zit. Zonder te verzanden in een musical weet regisseur Job Gosschalk de juiste momenten te kiezen om een aantal zeer herkenbare Nederlandstalige klassiekers in het verhaal te verwerken. En de cast, die gaat er uitstekend mee om. Ondanks de uiterlijke verschillen weten Halina Reijn, Thomas Acda en Jan Kooijman te overtuigen als broers en zus. Ook Huub Stapel en Henriette Tol komen overtuigend over als ouders welke misschien wel de grootste geheimen voor elkaar en het gezin verborgen houden. Het verhaal zelf is niet heel verrassend te noemen en als kijker heb je redelijk snel door waar het verhaal naar toe gaat. Maar zoals gezegd de vertolkingen en de liedjes tillen de film naar een bovengemiddeld niveau waar de meeste kijkers zich niet aan zullen kunnen storen. Daarbij is de titel van de film en de naam van het restaurant een aparte afspiegeling aangezien de karakters zich alles behalve in de zevende Hemel wanen.
Trailer
