OVERVIEW REVIEWS
Sterke oorlogsthriller
Summary : Ondanks het simpele basisgegeven weet Regisseur Doug Liman er met de hoofdrolspelers een spannende oorlogsthriller van te maken welke stiekem toch wat drama en symbolische elementen bevat.
Oorlogen zijn een veelgebruikt onderwerp in films zo ook de Golfoorlogen. In het verleden vaak de setting voor de discutabele zaken welke nog altijd rondom deze oorlogen hangen. The Wall lijkt hierin anders en hoewel gemist in de bioscoop was ik toch benieuwd hoe de combo Aaron Taylor-Johnson en John Cena zou gaan werken, twee acteurs die behoorlijk buiten elkaars spectrum opereerde.
Sergeant Locke en Luitenant Hobbs hebben gereageerd op een noodoproep bij een site waar olieleidingen worden gelegd. Eenmaal daar bestaat het vermoeden dat er een Sniper aan het werk is geweest. Wanneer de kust veilig lijkt besluiten de heren het terrein te voet te verkennen, maar dan gebeurd het….. De heren worden onder schot genomen waarbij Locke zich achter een muur weet te verschansen waarna het kat en muis spel begint tussen hem en de sluipschutter.
The Wall heeft in de basis een simpel verhaal, waarbij twee soldaten feitelijk in een hinderlaag lopen van een sluipschutter. Gelukkig biedt het verhaal en de acteurs ons veel meer. Zo zijn John Cena en Golden Globe Winnaar (Nocturnal Animals) Aaron Taylor-Johnson uitstekend aan elkaar gewaagd. Laith Nakli als de onzichtbare schutter zorgt voor genoeg dreiging om de spanning flink op te voeren. Ondanks dat 1 van de drie acteurs onzichtbaar is en de andere twee praktisch geen bewegingsruimte hebben wordt de film nergens saai en is het aan regisseur Doug Liman en zijn camera mensen te danken dat de setting toch dynamisch aanvoelt. Onder de oppervlak van deze thriller speelt er echter meer. zo is er het persoonlijke drama van Sergeant Locke en zijn motivatie en het Irakese gevoel van de indringers te moeten verjagen, zij het op een zieke manier. Daarbij is het broze muurtje waarachter Locke zich verschuilt misschien wel symbool voor de situatie in Irak waarbij zekerheden weg zijn en het wachten is tot het geheel volledig instort. Doug Liman zet hier echter niet direct de focus op maar laat op subtiele wijze dit soort emoties meespelen in het kat en muis spel tussen de sluipschutter en de 2 soldaten. Qua drama en absolute spanning kan deze film zich niet meten met het meesterlijk Hurt Locker bijvoorbeeld, maar The Wall scoort toch zekker een dikke voldoende waarbij Doug Liman wederom toont een zeer bekwaam regisseur te zijn waarbij hij veel uit weinig kan halen en de kijker op het puntje van hun stoel kan laten zitten.
Trailer
No Comment