The Wave is op het eerste oog een typische film festival titel. Hoofdpersoon maakt een situatie mee zoals hij nog nooit heeft gedaan en het wordt gepresenteerd op een niet alledaagse wijze. Tel daarbij een cast op met acteurs welke vooral groot zijn geworden met bijrollen. Niet je standaard bioscoopfilm dus, maar hier zitten wel vaak pareltjes tussen welke ik als vaste Imagine Film Festival bezoeker vaak met veel plezier meepak. Zo trok The Wave met Justin Long (Galaxy Quest, Die Hard 4.0 en Jeepers Creepers) en Donald Faison (Clueless, Remember the Titans en Scrubs) direct mijn aandacht.
Frank werkt op een advocatenkantoor en is gespecialiseerd in verzekeringszaken. Op een dag komt hij een grote doorbraak op het spoor welke een opdrachtgever miljoenen zou schelen en hem een flinke bonus zou opleveren. Hij besluit vervolgens in te gaan op de uitnodiging van zijn vriend en collega Jeff om dit ’s avonds te vieren. De twee mannen gaan op stap van kroeg naar huisfeest totdat Frank zich laat verleiden tot het nemen van een onbekende drug. Wanneer Frank wakker wordt in een verlaten huis is niets meer wat het lijkt. Terwijl Frank ervoor probeert te zorgen dat zijn leven niet instort, blijken de drugs nog lang niet uitgewerkt te zijn.
Wat een simpel verhaal lijkt, wat ook al vaker in verschillende opzetten (denk The Hangover)is verteld, wordt als een hallucinerende puzzel gepresenteerd en daar mag je als kijker aan deelnemen. Het scheelt bij The Wave dat de makers met Justin Long een likeable hoofdrolspeler in huis hebben waar je als kijker je makkelijk mee identificeert. Je standaard kantoor medewerker welke doet waar hij voor betaald is. Maar wat als jouw grote kans betekend dat je iemand anders zijn leven verwoest? En wat doet dat met een mens? The Wave gaat stiekem dieper dan je in eerste instantie zou denken en dat is deels ook te wijten aan de vormgeving. Dit geeft de film enerszijds een vervreemdend en wat luchtiger karakter. Aan de andere kant als je na het kijken het verhaal samenvat kan je niet om het moraal heen. Gelukkig stoort dat eigenlijk niet, in ieder geval niet voor mij. Justin Long overtuigd van meet af aan en voelt zich als een vis in het water als de toch wat onzekere Frank. Het soort rol wat hem natuurlijk niet vreemd is, maar als het werkt hoef je je daar ook niet voor te schamen. Donald Faison speelt hier de bijrol van aangever Jeff, geen al te zware rol en wederom iets wat hij al vaker en met succes gedaan heeft. Het is alleen jammer dat zijn karakter niet iets meer ontwikkeling meekrijgt. De rol van Femme Fatale ligt in handen van Sheila Vand (oa A Girl Walks Home Alone at Night) een actrice welke van nature iets mysterieus bij zich draagt en alleen al daarom perfect gecast is. The Wave dankt een groot deel van zijn kracht aan de hallucinerende opzet waar Frank van tijd tot door overvallen wordt. Langzaam wordt duidelijk welke functie dit heeft, maar vooral in het begin is het WTF gehalte bijzonder hoog. Over WTF gesproken Tommy Flanagan (Sons of Anarchy, Gladiator, Braveheart) zijn rol van Aeolus is er een welke totaal anders is als zijn doorgaans Bad-Ass rollen welke hij veelal speelt. In The Wave past hij perfect als de vreemde dealer welke Frank zijn meest vreemde trip bezorgd. The Wave kijkt heerlijk weg en hanteert een hoog tempo. Ideaal als je van een beetje vreemd houdt en de film bevat stiekem meer inhoud dan je zou verwachten en heeft een verrassende ontknoping waardoor hij het zien zeker waard is.
