Met The Night of Terror voor de deur moesten we natuurlijk een interview doen met de grondlegger van wat nu het Imagine Film Festival is en het gezicht van The Night of Terror Jan Doense.
Je zit al heel lang in de film/horror wereld wanneer begon jouw fascinatie voor de film?
Toen ik een jaar of 6 was
Dat is jong?
Ja, in de kleuterklas inderdaad, het begon met een vriend die met een boek kwam met afbeeldingen van dinosaurussen wat ik heel mooi vond en dat wilde ik ook hebben. Het was nog niet direct film, maar daar moet het mee begonnen zijn
Thuis kwam mijn vader met een catalogus van die bouwpakketten/modellen van het merk Aurora bouwmodellen met ridders soldaten en tanks en dergelijke, maar ook met klassieke film monsters, een langwerpig boek heel glossy, zeer kleurrijk afgebeeld waardoor het er echt uitsprong. Dat had meteen een indruk op mij gemaakt, hoewel ik niet wist wat het allemaal was. Toen had hij mij uitgelegd hoe het verhaal achter de monsters zat was ik verkocht. Vanaf toen kregen mijn broer en ik bij verjaardagen en feestdagen zo een bouwpakket. Wel helemaal in elkaar gezet uiteraard, waardoor wij ze kant-en-klaar kregen en toen was de interesse gewekt.
Later toen ik een jaar of 11/12 was, was er op bij de VPRO op Ned. 2, het programma ‘De zenuwen gieren door mijn keel’ waarbij klassiekers van Universal werden uitgezonden zoals Dracula, Frankenstein, Bride of Frankenstein etc etc. Mijn ouders vonden het destijds eigenlijk helemaal geen goed idee, maar ik heb een beetje kunnen onderhandelen en heb ze op die manier wel kunnen zien. In die tijd was er niet zoveel op TV, dus de keus was zeer beperkt. Later kreeg ik te horen dat je in het Oosten van het land vaak nog wel Duitse zenders ontving, echter was dat allemaal nagesynchroniseerd.
Ik wilde wel graag meer zien en dan had je alleen de bioscoop en toen had je vanaf 14 en vanaf 18, maar ze deden niet zo moeilijk als nu en lukte het me al op mijn twaalfde naar de 14 en 18+ films te gaan. En toen was de obsessie echt tot stand gekomen.
Met alles wat je doet en gedaan hebt binnen film en horror scene van regisseren, acteren produceren en evenementen organiseren. wat is nu hetgeen wat je het liefst doet?
Ik vond en vind regisseren wel echt heel erg leuk, maar je bent daarin heel afhankelijk van externe factoren zoals acteurs en producenten. Dat wil niet zeggen dat ik daar slechte ervaringen mee heb, maar je bent wel beperkt in wat je kunt doen. Als regisseur ben je vaak ook beperkt in het maken van 1 film per jaar, waar je als producer je met meerdere projecten tegelijk kan bezighouden. Wat dat betreft produceer ik eigenlijk het liefst. Ik kan me op die manier met meerdere dingen en projecten tegelijk bezighouden en dat is toch wel wat ik altijd wilde doen. Met the House of Netherhorror zijn we nu bezig om horror weer op de kaart te krijgen in Nederland en na De Poel komt daar binnenkort ons 2de project uit namelijk Cherry Tree en het volgende project staat ook al op de planning.
poster Cherry Tree welke komend jaar moet uitkomen.
Ik moet ook zeggen dat ik blij verrast was met De Poel die van ons ook een zeer positieve recensie kreeg, hoewel het geen pure horrorfilm was, was het verhaal sterk en spannend en waren de vertolkingen van vooral hoofdrolspeler Gijs Scholten van Aschat top. Wij kijken dan ook met grote verwachtingen uit naar Cherry Tree, de volgende stap om horror vaste een plek te geven in de Nederlands Cinema.
Jaren 80 begon The Weekend of Terror, welke films draaide er toen?
Jij hebt zeker ook een spiekbriefje om te checken of het klopt wat ik zeg.
Om eerlijk te zijn niet, aangezien ik het nergens zo snel online kon vinden.
Incubus van John Huff met in de hoofdrol John Cassavites,
Xtro – met de hoofdrolspeler die als een spin rondliep zoals in de Exorcist
Timewalker – over een mummie die een alien in vermomming blijkt.
Phil van Tongeren vindt dat nog steeds een van de slechtste films die hij ooit gezien heeft.
The Nesting – dat was een soort slasher movie
Retrospective van David Cronenberg met films die al waren uitgekomen Shivers, Rabit, The Brood, en Scanners in het oude Alhambra. Een van de gasten was toen Dick Maas die destijds een vrijkaart gekregen had.
Daarna zijn we redelijk snel, na 3 edities, naar Tuschinski verhuisd. Ik weet nog dat die timing heel slecht was, want het eerste jaar waren de bezoekers aantallen dramatisch laag. Weet allen niet waarom, maar volgens mij door een evenement waardoor er heel weinig mensen naar de film gingen. Maar we zijn wel gebleven en vanaf het 2de jaar ging het stukken beter en daarna is het hard gegaan.
We zijn nog een paar keer terug geweest bij Alhambra, bij de 10 en 13 editie teruggekomen 93 en 96 want dat waren de eerste week edities van het festival tot we vanaf 2000 vast aan een week gingen zitten maar toen was Alhambra er al niet meer. Dat is wel zo een beetje de volledige begin periode van the weekend of Terror.
Vanaf 2009 doe je ook de Halloween Horrorshow, wat is het grootste verschil met Night of Terror?
Er is een groot verschil, daar het bij de Night of Terror heel rumoerig is in de zaal en er van alles geroepen kan en mag worden en bij de Halloween Horrorshow wordt er gewoon rustig gekeken. Dat is ook een afspraak die met het publiek gemaakt is. Bij de eerste editie van Halloween ging het fout, omdat er veel Night of Terror fans waren en deze waren gewend van alles en nog wat te mogen roepen tijdens de film. En er waren nu genoeg mensen doe niets hadden met the Night of Terror en die gingen uiteraard klagen, want die wilde gewoon rustig films kijken en deze wilde hun geld terug. Toen besefte ik eigenlijk pas goed dat, naast The Night of Terror fans, er bij Halloween natuurlijk veel publiek komt dat juist vanwege Halloween iets anders wilt zien in de bioscoop, maar dan wel zonder al het geschreeuw, want die komen gewoon voor de films. Ik heb toen na de eerste film het publiek toe gesproken om ze het verschil uit te leggen en dat de Night of Terror er is om uitbundig en luidruchtig te zijn, maar bij de Halloween Horrorshow moet iedereen zich gedragen als normale bezoeker. En vanaf dat moment ging het eigenlijk goed.
En het verschil qua films die geprogrammeerd worden?
In 2007 was de laatste keer dat ik betrokken was bij het Fantastische Film Festival, omdat ik ook meer een horror liefhebber was dan een sci-fi. In 2009 dacht ik dat het weer leuk zou zijn om een leuk horror evenement te organiseren en dan niet van dat rape revenge en martel horror á la de vervolgen van Saw, maar gewoon goede ouderwetse horrorfilms waarbij ik geen rekening hield met eventueel schreeuwende bezoekers. Ik werd dan ook verrast met de eerste editie toen dat gebeurde bij Halloween. Ik wilde juist meer horrorverhalen programmeren dan bijvoorbeeld de Night of Terror.
The Night of Terror staat wat dat betreft dus meer garant voor pulp tegenover de meer mainstream horrortitels van Halloween?
Ja, hoewel er tegenwoordig ook bij the Night of Terror meer behoefte is aan meer inhoud. Mijn opvolger en de andere programmeurs gingen ervanuit dat als er genoeg bloed vloeide dat goed genoeg was en dat is tegenwoordig niet meer zo dus het luistert best nauw. Om een voorbeeld te noemen was Oculus, welke vorig jaar op Night of Terror was. Ik had daar zeer mijn twijfels over of deze geschikt was voor the Night of Terror.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik het een gewaagde keuze vond, vooral om deze als laatste te plannen, daar je voor Oculus wel je aandacht erbij moet houden.
Maar met een spannende film bleek het wel voldoende om het publiek stil te krijgen en waren de algemene reacties eigenlijk positief.
Ik had er wel moeite mee, omdat het de laatste was die geprogrammeerd was en je wel je aandacht bij die film moest houden, maar Ik moet ook zeggen dat ik na Dead Snow 2 Oculus wel het meest kon waarderen van de editie van vorig jaar.
Het luistert kortom vrij nou ook de balans in het programma. Nu beginnen we met Wyrmwood meteen en dat is er meteen vol in gaan. En dat heeft mede te maken met de titel It Follows welke rustig is maar heel creepy. Maar wilde ik er ook weer niet mee beginnen. Toen dacht ik eventueel als 2de film maar dat vloekte weer met Wyrmwood. Dus toen dacht ik laat ik na Wyrmwood een rustigere film programmeren en dat wordt dus de wildcard From the Dark. Mocht dat niet lopen dan kunnen we ons daarna revancheren met het sfeervolle It Follows, welke wel weer heel sterk en creepy is, om uiteindelijk af te sluiten met Reversal. Reversal is dan een rape revenge film die waarschijnlijk niet iedereen zal aanspreken, maar aan het eind van zo’n nacht zou dat ook niet meer de hoofdzaak moeten zijn, want dat is vaak toch een beetje de wegloopfilm en daarvoor wil je het beste wel geprogrammeerd hebben.
2 jaar geleden was ik voor het eerste weer geweest sinds jaren met Stitches (zeer vermakelijk)gevolgd door Last Exorcisme 2 (pijnlijke stilte)
Soms heb je van die films van ach laten we dat dan maar doen om het programma op te vullen.
Gevolgd door Evil Dead remake waardoor iedereen weer lekker wakker geschud werd. En dat was een remake welke door velen met argus ogen werd bekeken, omdat het origineel toch echt als klassieker wordt gezien. Ik moet alleen wel zeggen het was een zeer geslaagde remake.
Dat is wel altijd hoe we het willen construeren dat we altijd gokjes wagen, maar die worden opgevolgd door zekerheidjes die iedereen weer wakker schudden. Het programma dit jaar is dan ook heel gevarieerd, From the Dark is het grote experiment. Ik hoorde dat die film in de running was voor het festival en ik had er interessante dingen over gehoord. De programmeurs dachten echter dat deze niet geschikt zou zijn voor de Night of Terror. Ik wilde hem echter zelf zien om dat te kunnen beoordelen. Maar het is een klein filmpje, welke zijn tijd neemt en elke keer wanneer je denkt nu begint het saai te worden dan gebeurd er iets waarvan je denkt gadverdamme. Ik denk dat wel gaat werken na zo een all out film als Wyrmwood. Dan kunnen de mensen even gas terug nemen en daarna met It Follows, waar heel erg naar uitgekeken wordt.
Ik ben zeer benieuwd, ik heb It Follows dan al gezien als afsluiter van een discussie dag bij A-Film.
Wat vond jij ervan?
Ik vond hem fantastisch!!!
Vind je ook niet dat hij uitstekend past in een Night of Terror?
Ik vind van wel.
Dat denk ik ook namelijk, meteen bij het begin gebeurd er….. Hier houd ik het even stil aangezien in deze fase de ene na de andere spoiler in het gesprek voorbij komt, maar kortom dit is een creepy film waarvan we denken dat zoals de titel al zegt hij je zal blijven achtervolgen.
Hoe gaat het met het verkrijgen van de titels en is daar veel in veranderd in de loop van de jaren?
Voor mij in ieder geval wel. Ik was natuurlijk in 2007 uit het festival en het programmeren gestapt. Daarna merkte ik dat het niet goed ging met de Night of Terror. Het eerste jaar 2008 ging het nog wel, maar in 2009 was het niet ok. Er was toen ook besloten om een shortnight of terror te gaan doen met 2 films per zaal. We zaten toen ook in Tuschinski arthouse en toen gaf mijn opvolger Phil van Tongeren aan dat hij helemaal niets had met die Night of Terror en wilde hem eigenlijk afschaffen. Toen dacht ik, Hallo, dat gaat dus niet gebeuren. Dus toen stelde ik voor om de organisatie voor The Night of Terror op mij de nemen en het geheel te presenteren en zo de sfeer te bewaken. De sfeer was in die 2 jaar ook sterk achteruit gegaan, want er was ook geen contact meer met het festival en het publiek. Ik ging dan ook als presentator iedere film introduceren en wordt zo het gezicht. De eerste jaren ging het heel goed ik kreeg van alle kanten heel veel aangeboden en dat was heel handig, omdat ik sinds 2007 toen ik stopte als artistiek directeur uit het programmeren gestapt was en niet alles kon bij houden wat er allemaal uit kwam. Maar de programmeurs waren de gehele markt aan het afstruinen en als ze iets zagen werd ik getipt en ik kreeg ook veel screeners. Dus vanaf het eind van het jaar zat ik films te kijken en kon ik zo vanuit een hele lijst films kiezen. Het is ook wel een interessant proces, omdat het ook wel eens gebeurd dat een van de eerste films die ik zag en niet geschikt vond in een later stadium alsnog geprogrammeerd wordt, omdat deze dan alsnog in het programma past. Het was dan ook altijd fijn om veel keuze te hebben om er mee te kunnen goochelen. Tegenwoordig is dat een stuk minder, de keuze is ook beperkt ik krijg maar weinig films te zien waardoor het ook minder makkelijk is om te schuiven. Dat heeft deels ook te maken met de beschikbaarheid. Veel films worden op festivals en markten vertoond en minder via screeners en ik zit lang niet meer op al die markten waardoor ik niet alle tips kan najagen wanneer er geen screeners zijn. Dit zorgt ervoor dat de keuze minder is geworden en dat is jammer.
Ik heb een paar weken terug ook een interview gedaan met Chris Oosterom en hij gaf ook aan dat er veel afgestruind wordt en soms zie je ook titels die je graag wilt hebben, maar die vanwege andere reden niet kan krijgen?
Ja, dat klopt Chris had bijvoorbeeld It Follows al een tijd geleden gezien en tipte mij erover dat deze echt geschikt zou zijn voor The Night of Terror, maar dat wilde ik toch echt eerst zelf beoordelen. A-film had hem wel aangekocht, maar nog niet in huis dus daar kon ik hem niet zien. Gelukkig draaide die op een festival in Frankrijk waar ik ook was waardoor dat gelukkig toch op zijn plek viel. Maar soms is het een beetje ingewikkeld. Over Wyrmwood was Chris ook heel enthousiast, maar die was nergens te zien en bij toeval in Berlijn waar we met z’n twee waren en daar was die op de markt te zien. En ik dacht toe, Jja dit is zeker wel te doen voor The Night of Terror.
Met alle Marathons die je de afgelopen jaren gedaan hebt, heb je natuurlijk ook je hoogte en diepte punten meegemaakt? Wat was voor jouw echt een top jaar?
Uhm, ik kan er wel zo een paar momenten bedenken welke echter niet tot een topjaar behoorde.
Die blijven je natuurlijk ook bij inderdaad.
Het is een beetje een blur allemaal, maar ongetwijfeld het slechtste jaar was 1996. Toen was ik er ook even klaar mee en dacht ik doe dit niet meer. In 1997 hebben we toen ook geen nacht gehad en in 1998 en 99 was het overgenomen door een stel fans die zich georganiseerd hadden en vonden dat het terug moest komen.
In 1999 was toevallig het eerste jaar dat ik geweest ben.
Dat waren jongens van Razor of Real Ax en dat was voor mij ook heel inspirerend. Zij hadden ook een groter team terwijl ik veel in mijn eentje deed. En dat was goed om te zien, want het meeste deed ik voorheen alleen van zoeken beoordelen en onderhandelen met distributeurs en dat is eigenlijk teveel. In 1996 was gewoon een slecht jaar, want toen begonnen we met Castle Freak waar wij heel enthousiast over waren. Het was een soort homage aan de Italiaanse horrorfilms van de vroege jaren ’80 van Lucio Fulche, maar het publiek pikte het totaal niet. We hadden ook de regisseur Stewart Gordon te gast. Gordon had heel slecht contact met het publiek, toen hij op het podium stond om zijn film te presenteren en maakte flauwe grappen die niet aankwamen. Hij werd ook bekogeld met die grote M&M’s. Het was voor ons ook heel gênant, want later tijdens de film, toen hij vanuit de loge zat mee te kijken, deed het publiek ook heel beledigend over de film omdat ze ook wiste dat de maker in de zaal zat. Niet veel later stormde Gordon de loge uit, verliet het theater en hij was weg. We waren helemaal verbaasd en konden hem niet vinden, uiteindelijk wisten we hem de volgende dag in zijn hotel te vinden en om het goed te maken hebben we een fles jenever gekocht. En uiteindelijk was er begrip van beide kanten waarbij wij nooit meer een film als Castle Freak moeten programmeren en hij moest bij het presenteren sneller to the point komen. We hadden toen wel zoiets van dit doen we niet meer.
Het jaar dat we Day of the Dead draaide zal ik ook niet vergeten, dat was wel een goeie nacht trouwens. We begonnen met Day of the Dead van George Romero en binnen 10 minuten werd er iemand de zaal uitgedragen die flauw gevallen was. Die jongen bleek daar met zijn ouders te zijn en zijn ouders en zeiden toen het was ook vreselijk, want zijn broer was onder een trein gekomen en die was dood en het was nu voor het eerst weer dat ze dachten we kunnen er wel even uit. En ik dacht alleen maar, godsamme en dan ga je naar The Weekend of Terror met The Day of the Dead.
Ik zou dan toch echt iets lichtvoetigers uitkiezen.
We hebben die mensen wel hun geld teruggegeven, maar dat blijft je dan wel bij ja dat soort dingen. Soms is het aanbod heel matig, zo kan ik me ook herinneren dat we een kaar als verassingsfilm Nightmoves hebben gedraaid met Christopher Lambert en Tom Skerrit, het ging over een seriemoordenaar maar het was echt een hele slappe film en dat als verassingsfilm. Er was helaas op dat moment gewoon niets beters te krijgen. Het zijn om de een of andere manier de dingen die niet in de smaak vallen die je bij blijven.
Wat zijn jouw persoonlijke favoriete horrorfilms?
Ik blijf dan toch altijd de Texas Chainsaw Massacre zeggen, maar dan wel de originele. Die heb ik vorig jaar ook weer in de bioscoop kunnen zien bij de Imagine Winter editie. Mijn vriendin is toen ook mee geweest en zij heeft er eigenlijk niets mee. Op het laatste moment had zij echter zoiets van fuck it ik ga gewoon mee. Ik zei ook het zal uiteindelijk best meevallen en ik waarschuw je wel wanneer het echt heftig wordt. Maar zij vond het geweldig, want het is niet de bloederige horrorfilm die velen voor ogen hebben. Ik was zelf ook wel huiverig, omdat het ook zomaar kon zijn dat ik de film alleen maar goed vond vanuit nostalgisch oogpunt en dat bij deze vertoning ik erachter zou komen dat het allemaal tegen zou vallen. Maar dat viel gelukkig mee, het was gewoon echt heel goed gemaakt en na al die jaren stond die film nog steeds als een huis. Wat andere titels betreft kom ik toch uit op de klassiekers als The Exorcist, Jaws en welke ook een speciale plek bij mij heeft is The Omen.
Je hebt tussendoor al het nodige aangegeven, maar ik vraag het toch. Waarom moeten we dit jaar bij The Night of Terror zijn?
Ik denk dat dit jaar het programma dusdanig gevarieerd is dat er voor ieder wat wils is en ik ben zelf ook heel blij met het programma.
Wij hebben er in ieder geval zin en hopen een aantal van onze volgers tijdens deze nacht te zien.