It Follows Review

Bijna jaarlijks is er wel een horror verassing waarbij er een film uitkomt (meestal low budget) welke het voor elkaar krijgt om grote hordes mensen de stuipen op het lijf te jagen. Vorig jaar viel het tegen qua hordes, maar The Babadook was wel degelijk een van de beste psychologische horrors van de afgelopen jaren. It Follows heeft al tig festival bezoekers in Amerika de stuipen op het lijf gejaagd en nu is het kijken of dit ook terecht was.

Voor de 19 jarige Jay (Maika Monroe) zou de herfst moeten draaien om school, jongens en weekendjes weg met vrienden. Na een avondje uit met haar vriend, welke uitloopt op seks, blijkt haar vriend niet hele goede bedoelingen met haar te hebben. Na deze avond wordt zij achtervolgd door iets kwaadaardigs, iets wat op elk moment kan verschijnen en wat voor haar vrienden niet te zien is. Jay lijkt langzamerhand gek te worden, maar gelukkig heeft zij haar vrienden nog die alles in het werk stellen om haar te helpen dit kwaad te verslaan.

It Follows is klein van opzet, maar de dreiging wordt groots gebracht waarbij geluid en soundtrack een grote rol spelen. Zodra de synthesizer klanken duisterder beginnen te klinken wordt je als kijker steeds meer alert over waar de dreiging vandaan komt, want deze kan overal vandaan komen. Dit zorgt niet alleen voor een paranoïde gevoel bij de hoofdpersoon, maar wordt ook overgedragen naar de kijker. De opbouw van de film is in het begin erg rustig, waarbij Jay rustig geïntroduceerd wordt, maar na de eerste kennismaking met het kwaad gaat het tempo omhoog. En telkens wanneer je denkt dat de film tot rust komt gebeurd er weer wat. De symboliek druipt bijna van de film af, van de verderfelijkheid van vrije seks tot het overheersende overlevingsinstinct van de mens welke je tot wanhoop kan drijven. Iedereen kan eigenlijk zelf invullen wat er achter het kwaad schuilt, welke identiteit het lijkt aan te nemen, en wat diens origine of bedoeling is. Het belangrijkste bij een dergelijke film is dat de vertolkingen on point zijn. Zonder heel diep de karakters uit te diepen zijn de verhoudingen en onderlinge spanningen goed te voelen en dit is te danken aan de natuurlijke acteerprestaties van de jonge nog onbekende cast. De paar schoonheidsfoutjes met continuiteitsfouten die iets teveel opvielen en het gemak waarmee de vrienden meegaan in de angst van Jay zijn snel vergeven. De grootste kracht van deze film is de regie, het camera werk en de meesterlijke soundtrack die allen volledig in dienst staan van de film en het paranoïde gevoel alleen maar moeten vergroten. Nee, It Follows is niet zozeer een gruwelijk bloederige horror, maar wel eentje die onder je huid gaat zitten en je waarschijnlijk uren na het zien nog bezig houdt.