De beste lijstjes vliegen je weer om de oren en ook ik ben uiteraard gaan terugdenken over wat ik echt goed vond, maar ook een bepaalde entertainment gehalte had (iets wat ik toch ook belangrijk vind in films). Een film die uitstekend in elkaar zit met ijzersterk acteerwerk kan nog steeds zo saai zijn als wat voor de gemiddelde bioscoop bezoeker. Dat wil niet zeggen dat mijn lijst vol staat met blockbusters, maar wel dat ik onderstaande titels stuk voor stuk sterk in elkaar vond steken, maar waarbij ik ook nog eens van begin tot het eind geboeid was. Ik moet daarbij zeggen dat ik nog nooit zoveel films in de bioscoop heb gezien als afgelopen jaar (100+) en het op de top 6 na dan redelijk stuivertje wisselen voor de overige titels. Ik begin dan ook met 2 titels welke de top 12 net niet gered hebben, maar na mijn mening wel tot de must see titels van het afgelopen jaar behoorde.
Straight Outta Compton bracht mij terug naar mijn middelbare schooltijd waar ik een groot fan was van Hip Hop en met name Gangsta Rap. Naast de muziek waren de acteerprestaties van de grotendeels onbekende cast ijzersterk en wat lijkt die O Shea Jackson Jr. toch veel op zijn vader (Ice Cube) zeg. Het mooie verhaal over de opkomst en teloorgang van een van de meest legendarische en beruchte rap formaties N.W.A.
Youth is nog zo een filmhuishit, ditmaal van Oscar winnaar Paulo Sorrentino. Minder uitbundig dan La Grande Bellezza weet hij weer hordes mensen te betoveren met deze ingetogen film gedragen door prachtige beelden en fantastische acteerprestaties. En net als 45 Years laat hier de oude garde zien zeker nog niet afgeschreven te zijn en is Michael Caine straks misschien wel de grootste concurrent van Leonardo Dicaprio voor Oscar goud. Hij zet de gepensioneerde dirigent Fred Ballinger fantastisch neer terwijl deze bijkomt in een rustoord waar zijn beste vriend en dochter ook zijn en hij worstelt met het verzoek om nog een keer voor de koningin te spelen.
6. Inside Out
De naam Pixar stond de afgelopen jaren niet meer garant voor klassiekers. Monsters University en Brave waren zeker niet slecht en wisten topvermaak te bieden, terwijl Cars 2 toch wel echt teleurstelde. Qua verhaal dan, want op het gebied van animatie zag alles er wel perfect uit. Met Inside Out keert Pixar weer terug aan de top. Na jaren lang de meest kleurrijke figuren van gevoel te voorzien richten ze nu de pijlen op de gevoelens zelf en met magie als resultaat. De makers weten van ons emotioneel centrum een kleurrijk geheel te maken, waarbij onze gevoelens zo hun eigen avonturen beleven. Het klinkt misschien simpel en misschien is dat juist het magische hiervan, want ze weten ruim anderhalf uur een boeiend verhaal voor te schotelen over Riley, een jong meisje, wiens emoties in de war raken wanneer ze met haar gezin verhuisd naar de grote stad. In haar hoofd moet Plezier alle zeilen bij zetten om alles weer op de rails te krijgen, voordat Riley foute beslissingen gaat maken. Zowel in het Engels en Nederlands wordt deze fantastische animatiefilm ondersteund door een uitstekende stemmencast. Een absolute must see op animatiegebied.
5. Selma
Was het omdat een jaar eerder 12 years a slave veel prijzen had gepakt dat deze ijzersterke biopic ondergesneeuwd werd of omdat de makers vanwege rechten issues een deel van het verhaal (speeches van Martin Luther King) moesten aanpassen, wie zal het zeggen? Feit was dat deze film bijna geheel werd genegeerd bij de vele award uitreikingen, terwijl dit toch een van de beste biopics was welke ik ooit gezien heb. Een film met een schrikbarend actueel onderwerp (nee, niet vanwege de zwarte pieten discussie), vanwege de situatie in Amerika waarbij vanuit de autoriteiten (politie) er steeds meer kwalijke dingen gebeuren, welke vergelijkbaar zijn met de gebeurtenissen uit deze film. David Oyelowo geeft een zo goed als foutloze performance als Martin Luther King en wat regisseur Ava DuVernay met de rest van het verhaal over de mars van Selma naar Montgommery en de personages deed was ongelooflijk (zelfs Oprah Winfrey kon niet op overacting betrapt worden). Deze film zou verplichte kost moeten worden bij het stukje geschiedenis van Amerika en een ieder die niet geraakt wordt door de mooie, eerlijke en menselijke manier waarop dit stukje geschiedenis tot leven is gekomen zou zich stiekem kapot moeten schamen.
4. Sicario
David Villeneuve heeft de afgelopen jaren een aardige reputatie opgebouwd met intense films. Sicario is wat dat betreft misschien wel zijn meest intense film tot nu toe. Het verhaal over de strijd tegen drugshandel in Amerika is misschien niet het meest originele, maar de uitvoering is echter uitmuntend. Emily Blunt schittert als Kate Macer, de vrouwelijke FBI agente wiens moraal in het geding komt wanneer ze steeds meer betrokken raakt bij de activiteiten van Matt Graver (Josh Brolin) en Alejandro (Benicio Del Toro) en hun manier van werken. David Villeneuve weet, gesteund door de cast, het uitstekende camerawerk en de dreigend klinkende soundtrack een zeer beklemmende thriller te maken, welke na maanden nog steeds door mijn hoofd spookt. Het zal mij ook niet verbazen als in ieder geval Benicio Del Toro met zijn rol van Alejandro weer een Oscar nominatie in de wacht zal slepen.
