Amy gaat, zoals je waarschijnlijk al weet, over het turbulente leven van de zeer getalenteerde zangeres Amy Winehouse, die in 2011 op een leeftijd van 27 jaar overleed. Een natuurtalent dat werd gebombardeerd tot superster en op een gegeven moment niet meer was weg te slaan uit de roddelbladen.
De documentaire begint heel sterk en laat veel amateurbeelden zien van een jonge Amy, die zelf nog wat onzeker is over haar grote talent. Beroemd worden? Zelf gelooft ze niet dat het ooit zover zal komen, haar jazzstijl zal in haar ogen de massa namelijk niet aanspreken. Ze zegt zelfs letterlijk dat ze denkt dat ze het beroemd zijn helemaal niet aan zou kunnen en het haar waarschijnlijk gek zou maken. De muziekopnames in het eerste gedeelte zijn heerlijk om naar te kijken, omdat we daarin nog te maken hebben met een pure en enthousiaste Amy. Het middengedeelte van de documentaire duurt helaas veel te lang en bevat vooral veel (soms irrelevante en suggestieve) foto’s waar op wordt ingezoomd tijdens gesprekken met mensen uit haar omgeving. Wat jammer is, is dat je de mensen die worden geïnterviewd niet ziet. De documentaire had voor mij authentieker aangevoeld als de geïnterviewde mensen zelf in beeld waren gekomen, waardoor je ze in de ogen had kunnen kijken. Daarnaast heeft de regisseur veel gebruik gemaakt van beelden die duidelijk door de paparazzi zijn geschoten. Dat is toch best jammer, aangezien de documentaire een duidelijke anti-paparazzi toon heeft en het ook duidelijk is dat die deels de oorzaak zijn geweest voor de aftakeling van Amy. Daarnaast kreeg ik soms het idee dat ik aan het kijken was naar een documentaire over een junk die muziek maakte, in plaats van andersom.
De rest van de documentaire bestaat uit een mix van interviews met familie, vrienden en geliefden en beelden van gebeurtenissen uit Amy’s leven. De liefde die ze had voor het vak, familie en vrienden werd regelmatig uitgebuit en ze werd aan de lopende band teleurgesteld. De regisseur is vooral erg negatief over de rol van haar vader, die zijn dochter te hard liet werken en regelmatig haar grenzen opzocht. De documentaire laat ook veel beelden zien van haar turbulente relatie met Blake Fielder, die haar kennis liet maken met cocaïne en heroïne en meeliftte op haar succes en dankbaar gebruik maakte van haar fortuin.
Er zit gelukkig wel veel mooie muziek in de documentaire. Haar nummers zijn altijd heel persoonlijk en biografisch geweest en daarmee onmisbaar voor deze documentaire. Een minpuntje aan de Nederlandse versie is dat de teksten niet altijd optimaal vertaald zijn, waardoor de vertaling op die momenten eigenlijk vrij overbodig is. Positief aan de documentaire is een hele reeks grappige en brutaal eerlijke interviews met journalisten en homevideo’s, waarop ze openhartige gesprekken met vrienden heeft. Deze laten de prachtige en bijzondere persoonlijkheid van de zangeres zien. Een lieve, grappige en gevatte vrouw met een gezicht dat liet zien hoe ze zich voelde. Hoewel de documentaire me een stuk minder ontroerde dan ik had verwacht waren er twee momenten, die aan elkaar gelinkt waren, waarbij ik het even moeilijk bij had, maar ik zal dat verder niet verklappen. Het is jammer dat een documentaire met zo’n sterk begin zo inzakt. De essentie en het verhaal zijn goed, de uitvoering helaas te zwak.
Ik heb het geluk gehad dat ik Amy in 2007 live heb mogen aanschouwen op het Belgische muziekfestival Rock Werchter. Net als bij eerdere optredens dat jaar was de excentrieke zangeres duidelijk onder invloed. Zuiver zingend, maar zwalkend over het podium kon ze rekenen op flink wat gelach. Ik kan me nog herinneren dat ik niet lachte en het zo erg voor haar vond dat er niemand was die haar van het podium haalde, gewoon voor haar eigen bestwil en veiligheid. Hoe prachtig ze ook zong, ik vond het zo treurig om te aanschouwen. Precies hetzelfde gevoel kreeg ik bij deze documentaire, want waarom heeft er niemand echt ingegrepen op het moment dat ze het, het meeste nodig had. Amy geeft ons wat meer duidelijkheid over de achtbaan waar de zangeres in terechtkwam en hoe de mensen om haar heen omgingen met haar sterrenstatus.