OVERVIEW REVIEWS
7.5
Een verrassende thriller
Summary : Bad Times heeft een cast om je vingers bij af te likken, en een verhaal dat continue verrast, Een ideaal avondje bioscoop waarbij je regelmatig op het puntje van je stoel zal zitten.
In hotel The El Royale is niets wat het lijkt. Wanneer 4 gasten inchecken in dit hotel met ieder hun eigen geheim en/of reden hadden ze nooit verwacht dat hun paden op welke manier dan ook zouden kruisen. Niet alleen de gasten, maar ook de gastheer heeft zo zijn geheimen. Wat speelt zich allemaal af achter de deuren van het vervallen the El Royale?
Ik vind het lastig om de acteurs uit te lichten zonder al te veel te verraden, want bij deze film is juist de mysterie wat de film maakt zoals hij is. Ze hebben een aardig blikje aan acteurs open getrokken voor deze film, namen als Jeff Bridges, John Hamm en Chris Hemsworth zijn niet de kleinste namen in Hollywood. Chris Hemsworth is zichtbaar aan het genieten van zijn rol, de charmante “badguy” waar de dikke knipoog van afdruipt. Cynthia Erivo speelt Darlene Sweet, een zangeres die op doorreis is en aan het oefenen is in haar hotelkamer. Wat een stem heeft zij zeg! Echt heerlijk om naar te luisteren en haar genre paste ook echt heel goed in de film. Dakota Johnson ken ik uiteraard van Fifty Shades en daar had ze een bepaalde manier van acteren wat in die films echt paste. Daarna heb ik haar nog in andere films gezien (How to be Single en a Bigger Splash) en daar stoorde ik mij nogal aan haar omdat ze nog steeds zo acteerde. Dus ik hield mijn hard vast bij deze film, maar hier laat ze zien dat ze toch nog wel meer kan dan het zachte, hijgende gepraat wat ze nogal snel aanneemt. Ze gaat op in haar rol en zet deze goed en overtuigt neer.
Bij het zien van de trailer van deze film en de 2 scènes die ik tijdens een preview had gezien had ik een bepaald beeld in mijn hoofd. Ik had verwacht een Identity, Mindhunters-achtige film te gaan zien, dus ik hield deels al mijn hard vast. Maar het is een heel ander soort film. Het is echt een spannende film waar regelmatig goede schrikmomenten in zitten. De laatste tijd schrik niet zo snel meer tijdens films, maar bij deze knoeide ik bijna met mijn drinken (en dat zegt wel wat). De manier waarop de film gemonteerd is moet je denk ik wel liggen, want je ziet van alle personages hun eigen verhaal en hoe dat dan bij elkaar samen komt. Dus af en toe zie je een stukje scene dubbel omdat het elkaar overlapt. Maar dat maakte het voor mij alleen maar sterker en ik houd ook wel van zulk soort films en deze manier van vertelling. Ondanks dat ik een heel ander soort beeld had op voorhand was ik aangenaam verrast na het zien van Bad Times at the El Royale. En ik denk dat deze film de meeste indruk zal maken wanneer je deze ziet in de bioscoop.
No Comment