Review Chanson Douce (Te zien via Picl)

De Corona crisis zorgt er natuurlijk voor dat er geen bioscoop bezoek mogelijk is. Aan de andere kant opent dit de deuren voor VOD en streamingdiensten waarbij vooralsnog vooral nieuwere kleine titels op uitkomen. Aan de andere kant hoe langer het duurt des de groter de kans wordt dat er ook grote titels direct op VOD uitkomen. Voor nu is het ook mooi dat juist de kleinere titels wat meer aandacht krijgen zoals deze Franse film Chanson Douce.

Het getrouwde stel Paul en Myriam hebben 2 kinderen. Terwijl Paul werkt in de muziek industrie snakt Myriam ernaar om weer aan het werk te gaan. Ze besluiten op zoek te gaan naar een vaste nanny en komen terecht bij de iets oudere Louise. De zorgzame vrouw doet het goed bij de kinderen en neemt een steeds meer een centrale rol binnen het gezin in. Langzamerhand blijkt zij steeds meer haar stempel te willen drukken op het gezin en haar reacties wanneer iets niet naar haar zin is worden steeds zorgwekkender.

Er zijn best wel wat thrillers en horrorfilms gemaakt over nannies en oppassers welke nogal duistere trekjes vertonen. Chanson Douce blijft ver weg van veel van dit soort platgetreden paden. De film en het verhaal concentreert zich op de ontwikkeling en de veranderende dynamiek binnen een gezin wanneer de zorg van de kinderen aan een derde wordt overgelaten en in het bijzonder wat er met Louise gebeurd. Waar Myriam een eerste instantie natuurlijk kiest voor deze oplossing ziet zij op een gegeven moment ook dat zij de controle terug moet nemen. Hierover voelt zij zich ook continue schuldig tegenover Louise. Dit zijn ook de momenten waarop je een steeds naarder wordend gevoel krijgt over de situatie en Louise. Het bijzondere is dat Louise niet eens zozeer als badguy wordt afgeschilderd of overkomt. Dit is grotendeels te danken aan het sterke spel Karin Viard (Welke hiervoor ook prijzen heeft gewonnen) en het rustig voortkabbelende verhaal welke eerder een karakterstudie lijkt van een eenzaam persoon wiens enige houvast het jonge gezin lijkt te zijn. Karen Viard blijft als Louise moeilijk te peilen, waarbij ze tegelijk sympathiek doch zeer manipulatief overkomt. Dit maakt haar echter wel heel menselijk en dat is een zeer bijzondere prestatie. Aan de andere kant geeft het verhaal ook ruimte aan het thema van werkende ouders en wat de voordelen en nadelen zijn van het uit handen geven van de zorg van je kinderen. Doordat het verhaal niet voor goedkope spanning gaat maar voor geleidelijk drama zal het dramatische einde hard overkomen en menig kijker verbijsterd achterlaten. Mocht je zelf denken aan het aannemen van een nanny dan is Chanson Douce misschien niet de beste keus om te gaan zien aangezien het geheel zeer realistisch aanvoelt. Wil je gaan voor subtiel drama waarbij de situaties herkenbaar voelen en het spel van de hoofdrolspeelster ijzersterk is dan is Chanson Douce zeker een aanrader.