De makers willen met deze documentaire mensen informeren over de bijdrage van (westerse) films in de val van het communistische Roemenië Dat een business, die begint om geld te verdienen, kon uitgroeien naar een imperium van illegaal verkregen en verkochte films zagen vele niet aankomen.
Natuurlijk weet je dat in veel communistische landen censuur gebruikelijk is. Dat mensen veel buitenlandse spullen het land binnen smokkelen is ook bekend. Maar dat smokkelwaar in dit geval een bijdrage levert aan de val van een rijk, wist ik en vele mensen met mij niet. Grotendeels waren dit alleen propaganda filmpjes die te zien waren op 1 van de weinige tv zenders in het land. Dit alles veranderde toen een grote speler in het leveren van illegale films besloot het nog groter aan te pakken. Hij nam de vertaler Irina Nistor in dienst om zijn films vanuit het Engels naar het Roemeens te vertalen. Zij werd later bekend als de stem van illegale films. In de tijd dat vele mensen hun videorecorder en films kwijtraakten bij invallen van de politie besloot Teodor Zamfir, de grote man achter de illegale films, zijn imperium uit te breiden. De vraag naar illegale films was zo groot dat hij zelfs vraag kreeg vanuit de regering. Vele wisten wat hij deed maar wilden zelf de nieuwste films zien, dus lieten ze hem met rust.
Nou de titel zegt alles… Niet dus. Chuck Norris vs Communism is een van de meest misleidende titels die ik ben tegengekomen. Ik wist dat ik een documentaire ging kijken, maar dit had ik niet verwacht. Onze heer en meester mr. Norris heeft los van een paar scenes uit zijn oude films, geen bijdrage geleverd aan deze documentaire. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch wel een beetje pissig was hierover. Omdat ik echt niet wist wat er komen zou ben ik met een open mind deze documentaire ingegaan en heb de informatie over mij heen laten komen.
Vrijwel al het materiaal die niet bijdroeg aan het in stand houden van de communistische regering was verboden. Dit gold ook voor films, zowel Westerse als niet Westerse. Eten in overvloed? Knippen die scene. Een tekenfilm waar een konijn de verkeerde kleuren ballon in zijn handen heeft? Delete delete en nog eens delete. Nuchter, droog en zonder humor, dit moest het volk zien. Het wordt gefilmd in Roemenië. Het verhaal wordt vertelt door onder andere Irina Nistor, Teodor Zamfir en Roemeense filmmaker Adrian Sitaru. Mensen worden geïnterviewd om hun ervaringen te vertellen over de films die ze in deze periode zagen.
Niet alleen de films komen aan bod, maar ook de verhalen over de samenkomsten om de films te bekijken en natuurlijk de invallen door de politie. Wat mij opviel bij het verfilmen van de verhalen is dat het in de scenes altijd donker waren. Of het nou avond of middag was, de scene zagen er donker uit. Dit hebben ze vermoedelijk gedaan om de onderdrukking en grauwheid van het communisme uit die periode beter over te brengen. Het wordt bevestigd door de eerste scene in de documentaire nadat het communisme voorbij is. Opeens is dan alles helder en verlicht. De film en de interviews zijn verder prima gedaan. De kleine filmscenes tussen de interviews door geven een goed beeld van wat er speelde.