Review Creative Control

Tijdens het afgelopen Imagine Fantastische Film Festival gemist, maar dankzij Filmfreak gaat de film vanaf 19 mei hier alsnog draaien in filmhuizen en via Filmthuis.nl Imar kreeg de kans om deze film dus te zien welke een aparte blik op het hipster milieu moet geven. Hij ging er dan ook even goed voor zitten.

David werkt bij een marketing bureau waar hij een nieuwe klant, die brillen maakt voor augmented reality, probeert binnen te slepen. Hij woont samen met zijn vriendin Juliette, die Yoga instructeur is. David is verliefd op de vriendin van zijn beste vriend en valt dieper in de liefde wanneer hij met de bril een augmented programma maakt van deze vrouw. Wanneer dit probleem boven op zijn hevig drank en drugs gebruik komt, verliest hij grip op zijn werk, vriendin en de werkelijkheid.

Het is moeilijk om te zeggen wat voor film Creative Control is. Ik kan het het beste beschrijven als een hipster drama, mensen zonder problemen die conflict in hun leven willen. De eerste twintig minuten heb je geen idee waar het allemaal naartoe gaat, vervolgens denk je het te weten maar na nog eens twintig minuten kom je er werkelijk achter. Het verhaal is all over the place en omdat het verhaald niet echt van de grond komt heb je het idee dat iedere nieuwe personage deel uit kan gaan maken van het verhaal. Ik snap waar ze naartoe willen gaan in het verhaal, alleen is de manier hoe ze uiteindelijk hun doel bereiken slecht uitgewerkt. Ze willen duidelijk maken dat David en Juliette een slechte periode in hun relatie meemaken en doen dit door ruzie om de meest achterlijke dingen. Als voorbeeld: Man wilt scheiden van zijn vrouw, ze gaan samen naar de supermarkt en hij barst uit in woede omdat zij groene appels wilt in plaats van rode. De film is in zwart wit en de enige persoon die je in kleur ziet is de vriendin van zijn beste vriend in augmented reality. De soundtrack laat je op sommige momenten in de steek door de verkeerde muziek bij de scenes te plaatsen. Het camera werk en de belichting zijn verder prima. Nogmaals, het is duidelijk wat ze willen bereiken maar hoe ze er komen is losjes en eerlijk gezegd gewoon slecht gedaan.