Review Drop

Drop komt uit de koker van Blumhouse productions te samen met regisseur Christopher Landon welke met de Happy Death Day films en Freaky al vaker succesvol hebben samengewerkt. In tegenstelling tot die films hebben we dit keer niet te maken met een serial killer maar een alleenstaande moeder welke wordt geterroriseerd wanneer zij na lange tijd weer op een date gaat.

Violet is een alleenstaande moeder met een zwaar verleden die na lange tijd weer op een date gaat. Haar zus past op haar zoon en zij gaat met lood in haar schoenen naar een exclusief restaurant voor een date met een fotograaf. De 2 hebben een goede klik echter wordt zij constant lastig gevallen door iemand die berichten op haar telefoon dropt. Berichten welke een steeds dreigender karakter krijgen. Violet wordt gedwongen beslissingen te nemen met ingrijpende gevolgen waardoor dit een date wordt om nooit te vergeten.

Drop heeft een simpel gegeven met een sympathieke hoofdpersoon welke door een mysterieus persoon word gedwongen een moord te plegen. Het gaat hierbij vooral om de uitwerking en de personages. Is de hoofdpersoon sympathiek genoeg? Gun je het doelwit het ook om het te overleven? Hoe slim wordt het spel gespeeld? Met 1,5 uur speeltijd zit het tempo er in ieder geval goed in en dat is maar goed ook. Meghann Fahy speelt de alleenstaande moeder en weduwe Violet met een naar verleden. Iemand die ook moeite heeft voor zichzelf op te komen Wat dat betreft het ideale slachtoffer voor de persoon/personen welke haar tot moord probeert aan te zetten. Brendon Sklenar speelt Henry, het beoogde doelwit. Brendon en Meghann delen een goede chemie en dat helpt een boel aangezien zij als Violet toch wel wat capriolen uit moet halen tijdens de date welke ieder ander al lang had weggejaagd. Daarover gesproken De speurtocht naar wie haar terroriseert beperkt zich tot de personen in het restaurant aangezien iemand dichtbij moet zijn om Drops te versturen. Hierin puzzel je als kijker mee en eerlijk is eerlijk de geoefende kijker zal snel doorhebben hoe de vork in de steel zit. Heb je dit niet dan wacht je een vermakelijke zoektocht met dito capriolen die onze hoofdpersoon uithaalt om uit deze situatie te ontsnappen. Ondanks dat de film zich voornamelijk op 1 locatie afspeelt voelt het geheel toch heel dynamisch aan. Aan het eind vliegt de film toch wel wat uit de bocht en zal de kritische kijker zich toch afvragen of het allemaal wel mogelijk is wat er gebeurd. aan de andere kant doet dit weinig af aan de spanning en vermaak. Ondanks dat de makers zich wel wat schuldig maken aan toevalligheden die de cirkel rond moeten maken is Drop zeker een vermakelijke film geworden waar je niet teveel over moet nadenken.