Dune behoorde al maande tot de films waar ik het meest naar uitkeek dit jaar. Was het niet vanwege de indrukwekkende cast dan vanwege het feit dat in mijn ogen een van de meest getalenteerde regisseurs dit ogenschijnlijk onverfilmbare verhaal onder handen ging nemen. Denis Villeneuve is de reden dat ik dit project een kans van slagen gaf het enige vervelende is dat de studio er voor koos om slechts een deel van het verhaal te verfilmen en een vervolg laat afhangen van het succes. Gelukkig is dit groene licht al gegeven en kon ik voor deze film gaan zitten in de wetenschap dat er meer Dune in het vooruitzicht ligt.
Paul Atreides is de getalenteerde troonopvolger van het huis Atreides wanneer zijn vader wordt opgeroepen om de Arakis te regeren. Arakis is de woestijnplaneet waar ook het zeer waardevolle goed Spice wordt geoogst. Uiteraard zorgt dit voor de nodige politieke spanningen tussen de verschillende huizen van het koninkrijk. Paul wordt ongewild een pion in het machtsspel waarbij hij ook nog last heeft visioenen waarbij een jonge vrouw een belangrijke rol speelt. Deze jonge vrouw hoort bij de Fremen, de originele bewoners van Arakis en lijkt een cruciale rol te spelen in de toekomst van Paul.
Denis Villeneuve is niet bang voor een uitdaging, iets wat hij ook had bewezen met zijn vervolg op de klassieker Blade Runner. Met Dune waagt hij zich aan het schier onmogelijk verfilmbare verhaal waar Jodorowski ooit plannen voor had en waar David Lynch een dappere poging voor deed in 1984 (met destijds ook een talentvolle en indrukwekkende cast). Dat Denis de juiste mensen om zich heen verzameld om zijn visie goed in beeld te laten brengen heeft hij al vaker bewezen en Dune ziet er dan ook qua vormgeving fantastisch uit. of het gaat om de aankleding, de gebouwen, ruimteschepen of de grote massascene’s. Maar ook de wormen zien er indrukwekkend uit. Qua cast kon het bijna ook niet misgaan met Dune. Timothy Chamalet is natuurlijk de perfect casting voor de worstelende Paul, hij weet fantastisch te schakelen in zijn emoties en weet daarbij ook fysiek zijn mannetje te staan. Verder vallen de rollen van Rebecca Ferguson als zijn moeder Jessica welke ook worstelt met de belangen van haar geloof van de Bene Gesserit, en het moederschap. Jason Momoa als Duncan Idaho is natuurlijk een match made in heaven. Het vervelende voor een groot deel van de cast is dat hun rol nog weinig inhoud heeft. Waar Dune er fantastisch uitziet en de soundtrack en geluidseffecten je volledig in de film trekken doet het verhaal dat een stuk minder. Denis heeft geprobeerd een verhaal te vertellen welke open genoeg is voor het vervolg (welke nog niet gemaakt is) maar welke ook een soort van einde kent. Ik zie het als een zwakte bod dat de studio zich niet direct commiteerde aan het vertellen van het gehele verhaal. Door deze actie trek je uiteindelijk ook niet heel veel mensen naar de bioscoop want 1 met welke verwachting moet je naar de film gaan? en wordt het geen nutteloos bezoek omdat een vervolg uitblijft (Golden Compass, Remake The Girl With a Dragon Tattoo en zo zijn er legio voorbeelden) De grootste succesverhalen betreffen films waarbij er direct in een trilogie gedacht werd zoals The Lord of the Rings films (iets wat zich zowel financieel als kritisch uitbetaalde) Dune is overweldigend en het doet mij deugd dat er een vervolg komt, maar men had dit deel ergens anders moeten laten eindigen en meer aandacht geven aan de verschillende karakters en hun rol in dit universum. Nu blijft het een beetje ver van mijn bed show en is het louter aan de hoofdrol speler te danken dat het verhaal interessant genoeg blijft.
