Review Ex_Machina Day 18 #myownimaginefestival

2015 was het jaar dat Ex_Machina ervandoor ging met de Silverscreamaward. Deze film van Alex Garland, welke hiervoor vooral naam maakte als schrijver, maakte destijds veel indruk. In de nasleep wist Alex ook nog een Oscar nominatie in de wacht te slepen. Ex_Machina betekende destijds ook de definitieve doorbraak van Alicia Vikander welke een Oscar won voor haar rol in het drama The Danish Girl (Zij had hem naar mijn mening voor deze film moeten krijgen)

Caleb is een programmeur bij een groot bedrijf wanneer hij wordt uitgeloot om kennis te maken met de oprichter Nathan en mee te werken aan een nieuwe uitvinding/experiment van hem. Eenmaal op de locatie blijkt het wel om een zeer bijzondere uitvinding te gaan. Caleb mag namelijk de Turing test uitvoeren op Ava de A.I. uitvinding van Nathan. Hij moet hierin gaan bepalen in hoeverre Ava menselijk is. Caleb begint enthousiast aan zijn klus maar terwijl hij een band opbouwt met Ava gaat hij langzamerhand steeds meer twijfelen aan de motieven van zijn baas. Er ontstaat een driehoeksverhouding tussen Ava, Nathan en Caleb waarbij iedereen andere motieven heeft.

Voor Ex_Machina blonk Alex Garland uit in het schrijven van sterke scripts zoals The Beach, 28 Days Later en Sunshine (allen verfilmd door Danny Boyle). Dat hij ook zelf het script heeft geschreven voor Ex_Machina mag dan ook geen verrassing heten. Dat hij direct zo een sterke film aflevert bewijst dat hij goed heeft opgelet hoe zijn verhalen in het verleden verfilmd zijn. Een sterk gegeven is natuurlijk maar de helft. Wanneer een goed verhaal matig verfilmd wordt heb je er nog steeds weinig aan. Dat is gelukkig niet het geval met Ex_Machina. De opzet is klein waarbij het grootste deel van de film zich afspeelt in de futuristische woning van de excentrieke Nathan. Deze Nathan wordt briljant vertolkt door Oscar Isaac. Hij zet deze succesvolle wizkid neet als een zonderling figuur welke zich redelijk heeft gedistantieerd van de maatschappij. En laten we eerlijk wezen als we kijken naar de meest succesvolle programmeurs is dat geen vreemde invalshoek. Zet daar de nuchtere Domhnall Gleeson als Caleb tegenover en je krijgt een vreemde dynamiek. Iets wat snel duidelijk wordt wanneer Nathan Caleb zijn woorden anders interpreteert dan dat ze gezegd zijn. Vanaf het moment dat Caleb wordt voorgesteld aan Ava verandert de dynamiek en wordt het verhaal steeds interessanter. Uiteraard heb je het vraagstuk over de haalbaarheid van Artificial Intelligence (en of we dat wel moeten willen) De manier waarop dit wordt gepresenteerd en hoe Alicia Vikander vorm geeft aan Ava stelt niet alleen Caleb op de proef maar ook de kijker. In het verleden is A.I. altijd iets klinisch geweest of in de vorm van een robot waardoor je direct voorbij gaat aan het menselijke aspect. Maar wat als een verschijning met het gezicht van Alicia Vikander voor je staat en het met behulp van kleding steeds vrouwelijker en aantrekkelijker wordt. Kan je dan nog steeds kritisch wezen en objectief beoordelen of de A.I. voor menselijk kan doorgaan? Of Ex_Machina hier een bevredigend antwoord op kan geven laat ik in het midden. Wat mij betreft heeft Alex Garland wel het maximale uit zijn cast en de middelen weten te halen waardoor Ex_Machina van begin tot einde boeiend blijft en richting de finale ook nog eens aan spanning wint. De beperkingen welke het verhaal de feeling geven dat het zomaar een toneelstuk had kunnen wezen voegt juist spanning toe tussen de verschillende karakters en voelt nergens aan als een minpunt. Dat het verhaal genomineerd werd voor een Oscar is dus niet vreemd. De film bleef niet met lege handen achter want de visuele effecten werden zeer terecht wel beloond met Oscargoud. Ex_Machina is een aanrader welke niet alleen voor science fiction liefhebbers te genieten is. Hierna gaan we door naar 2016 met maar liefst 4 titels welke ik van dat jaar in mijn bezit heb (waarvan 1 behoorlijk wat controverse los maakte) dus kijken waar ik als eerst zin in heb.