Familie is een breed begrip en iedereen heeft zo zijn eigen ervaringen en zienswijze over het begrip familie. Een film met die titel op het Imagine Film Festival trekt dan ook direct mijn aandacht. Er zijn in het verleden genoeg films op het festival geweest waarbij familie dynamiek een grote rol speelde en dit zorgt vaak voor een intensere kijkervaring. De teaser, welke ik na wat zoekwerk tevoorschijn kreeg, schiep ook nog wat verwachtingen en dus ging ik er in voorbereiding op het festival eens goed voor zitten.
Lily heeft net een groepsfoto gemaakt van haar dode gezin inclusief haarzelf. Zij klopt vervolgens aan bij haar psychiater, welke helaas niet thuis is. De dochter van psychiater wel en na een moeilijk begin verteld Lily aan haar wat er gebeurd is en waarom al haar gezinsleden dood zijn. Een pijnlijke familiegeschiedenis ontvouwt zich waarbij Lily zich tijdens haar leven altijd omringd was door familie leden met issues. Langzaam wordt de waarheid duidelijk wat er gebeurd is met haar ouders, haar zus en haar broer.
Family is een van meet af aan een duister portret over een op zijn zachtst gezegd disfunctionele familie. Of het gaat om der vader die het gezin verliet omdat hij er geen zin in had of der moeder welke al vanaf haar jeugd een alcoholist. Haar psychisch gestoorde zus of haar afwezige broer. Lily lijkt de enige normale persoon binnen het gezin. Lijkt want hoe lang houdt een mens dit vol zou je denken. Een monoloog legt aan het begin van de film dit pijnlijke dilemma bloot. Regisseur Veronica Kedar schreef het script en speelde ook nog de hoofdrol in dit beklemmende drama. Deze duizendpoot laat met Family zien een complex personage tot leven te kunnen brengen en daarbij te zorgen dat de onderlinge verhoudingen tussen de verschillende personages constant op scherp blijft staan. Als kijker ga je daardoor sterker meeleven met hoofdpersoon Lily en wordt je tegelijkertijd deelgenoot in de lijdensweg welke naar de tragische gebeurtenissen zullen leiden. De vormgeving, het spelen met de ruimtes en zelfs het muzikale gedeelte (Jaja, daar is ook ruimte voor gemaakt) dienen alle de sfeer van het verhaal. De film geeft genoeg stof tot nadenken of het nou over de gebeurtenissen is in de film of over je eigen familie dynamiek. The Family wist mij meteen te grijpen en zonder spectaculair uit de hoek te komen weet de film wel een paar wrange tikken uit te delen die bij velen wel even zullen nadreunen.
Trailer
