Het was natuurlijk geen verrassing dat Fearstreet 1994 een open einde had aangezien het al was aangekondigd als trilogie. Het einde was echter wel een mooie opstap voor dit vervolg over de gruwelijke gebeurtenissen van 16 jaar eerder waarbij er net als Deena, Sam en Josh een overlevende was.
Het is 1978 en tijdens de zomer is er zoals elk jaar een zomerkamp waar Sunnyvillers en Shadysiders naar toe gaan om lol te hebben, maar ook om de strijd met elkaar aan te gaan. Er heerst al snel een vreemd sfeertje wanneer de kampzuster een van de kampleiders belaagd, maar gelukkig overmeesterd wordt. ’s Avonds gaat het echter alsnog mis wanneer een van de leiders tijdens een trip bezeten raakt en met een bijl op jacht gaat naar zoveel mogelijk kampgangers. Het is aan Cindy Berman om haar zusje Ziggy en de rest in veiligheid te brengen wanneer zij meer komt te weten over de vloek van Sarah Fier.
De overlevende kinderen uit het eerste deel komen bij het huis van mevrouw Berman met de hoop dat zijn hun verder kan helpen met de vloek van Sarah Fier. Hierop begint het verhaal uit 1978 aangezien zij de enige overlevende was van de slachtpartij uit dat jaar. Geoefende horrorliefhebbers zien direct de Friday the 13th verwijzing waar dit toch wel een kopie van lijkt te zijn. Gelukkig weten de makers en de cast dit deel van de Fearstreet trilogie wel een eigen smoel te geven. Met name Sadie Sink (oa bekend van Stranger Things) weet te overtuigen als Ziggie en zet een sterke vrouwen rol neer. Ze krijgt leuk tegenspel van Emily Rudd welke de rol van haar verantwoordelijke en brave zus Cindy speelt. Als kijker kent dit verhaal niet veel verrassingen aangezien je weet dat de moordpartij er komt, en het wordt ook snel duidelijk wie de dader is. Er is toch een maar, want het blijft een onderdeel van de trilogie en er wordt meer duidelijk over de vloek van Sarah Fier welke de tieners anno 1994 proberen te verbreken. Daarbij weten de makers aan het eind toch echt met een mooie twist te komen. Dit deel zorgt wederom voor behoorlijk wat hak en slachtwerk, maar speelt ook een keer met de logica. Het harde is dat ook de jongere kampbezoekers niet gespaard worden in het bloedbad dat wordt aangericht. 1978 is een mooi tussendeel waarbij de inzet verhoogd wordt en de vraag rijst hoe de tieners uit 1994 dit alles gaan overleven? Zal deel 3 1666 verlossingen bieden? Ik ben in ieder geval wel benieuwd na 2 vermakelijke delen, nu afwachten of de makers een mooi slot kunnen fabriceren voor dit bloederige trilogie.
