Review Hemlock Grove seizoen 2

Netflix brengt een 2de seizoen uit van Hemlock Grove na een redelijk succesvol eerste seizoen waarbij vele voorzetjes gegeven werden voor een eventueel vervolg. Nu hopen dat het niveau van het einde van seizoen 1 wordt doorgezet in Seizoen 2.

*Let op spoiler alert * Er worden een aantal dingen over het verhaal verteld wil je dit niet weten sla dan het eerste stuk over *Spoiler alert*

Het grootste minpunt van seizoen 1 was dat het acteerwerk welke vooral in het begin een soapachtig niveau had. Ook in seizoen 2 lijken de makers zich weer hierin te verslikken echter weet vooral Famke Jansen zich hieraan vanaf het begin aan te onttrekken als de manipulatieve Olivia die langzamerhand het licht gevonden lijkt te hebben. Verder is er de verrassende switch van actrice die Shelly speelt, een van de positieve uitzonderingen uit seizoen 1, en dat is voor de volgers zeker even wennen. In de loop van de serie wordt er door iedereen weer steeds sterker gespeeld en ook de onderlinge verhoudingen worden steeds duidelijker. De verschillende verhaallijnen die meer los van elkaar staan dan in seizoen 1 bouwen ditmaal veel sterker op. Daarbij lijken de makers met nieuwe hoofdrolspeelster Medeline Brewer (rol Miranda Cates ) ook voor meer bloot dan gore gekozen te hebben. Voor de horrorliefhebbers natuurlijk jammer maar er zit wel meer spanning in het geheel om dat te compenseren. Eigenlijk lijkt alles naar een hoger niveau getild te worden. En dan komt nu de maar, het einde wat werkelijk waar een ontzettende dooddoener is in plaats van een positieve What the F*ck einde was ik zwaar teleurgesteld. Dat is jammer voor een seizoen wat lang een duidelijke verbetering was op het eerste seizoen, maar op het einde finaal mis schiet. Een voordeel er worden weermeerdere openingen gelaten voor een derde seizoen waarbij de makers hard aan de slag moeten om dit einde recht te breien en met een beter slot te komen als ze hier überhaupt een redelijk verhaal aan vast kunnen breien. Het acteerwerk wordt steeds beter en de weerwolftransformatie scenes die in seizoen 1 fantastisch uitgewerkt waren komen nu maar deels aan bod, maar zien er nog steeds heel sterk uit. De verhoudingen tussen Peter en Roman die beide worstelen met hun gaves geeft de serie wel meer diepgang en lijken in tegenstelling tot andere verhalen steeds meer de basis te gaan worden voor alles wat eventueel in de toekomst komen gaat.