Review His Dark Materials S1

Eind 2007 was daar The Golden Compass, een groots opgezette film welke het startschot moest zijn voor een franchise á la Harry Potter en LOTR. Helaas bleef het beperkt tot deze film met een open einde waar dus geen vervolg op kwam. Hoewel zeker geen meesterwerk, was de film onderhoudend genoeg om een vervolg te verantwoorden welke beter en succesvoller had kunnen zijn en bovendien het verhaal af had kunnen maken. Want zeg nou eerlijk hoe mooi ook de eesrte Harry Potter was nu ook niet een hele goeie film (al bracht deze wel genoeg geld in het laadje) Nu is daar de groots opgezette serie welke de titel van de boeken van Philip Pullman hanteert namelijk His Dark Materials en welke zoals nu bekend in ieder geval een 2de seizoen zal krijgen.

Lyra Belacqua is een wees welke opgroeid op een universiteit welke zich toelegt op de wetenschap. Zij krijgt daar met regelmaat bezoek van haar oom, Lord Asriel, welke haar daar ooit bracht om veilig op te groeien. De wereld waarin zij leeft lijkt op die van ons, maar is toch echt anders. Zo groeien kinderen op met Deamons, dierlijke wezens welke verbonden zijn met hen en pas bij het volwassen worden een vaste dierlijke vorm aan zullen nemen. Wanneer haar oom een belangrijke ontdekking doet is dat het begin van een onvergetelijke en gevaarlijk avontuur voor Lyra welke haar naar het koude noorden brengt. Daar zal zij moeten vechten voor haar vrienden en familie, maar waar zij ook nieuwe vrienden zal maken en erachter komen dat niet alles is wat het lijkt. Daarbij bezit zij de bijzondere gave om een zogenaamde alethiometer te lezen, een apparaat welke altijd de waarheid spreekt en een deel van de toekomst kan voorspellen. Een gave welke wanneer bekend van haar een doelwit kan maken.

Het lastige van het overbrengen van een boeken serie als His Dark Materials is dat het een zeer uitgebreide wereld met vele belangrijke karakters betreft. In de film destijds lukt dit maar gedeeltelijk bij The Golden Compass welke een speelduur had van nog geen 2uur. Met deze 8delige serie van gemiddeld 50+minuten per aflevering wordt er dus duidelijk meer tijd genomen o het verhaal en de karakters tot leven te laten komen. Dit maakt dat met name de eerste paar afleveringen wat langdradig aanvoelen (ook omdat ik de basis al kende met de film) Het frisse spel van Dafne Keen (oa Logan) en een breed scala van bekende sterke Britse acteurs en actrices zorgen ervoor dat je toch mee gaat in het verhaal en nog veel meer meekrijgt over de wereld welke in de boeken was gecreeerd. Het sterke in deze serie is dat ook het hele Deamon verhaal goed overkomt en met fantastische special effecten natuurlijk overkomt. Voor een jeugdboek/verhaal is His Dark Materials bijzonder politiek geladen verhaal geworden met aan de ene kant de kerk (the Magisterium) en aan de andere kant de wetenschap met daar tussen in het gewone volk. Helaas blijkt net als in Real Life niet alles even zwart/wit te zijn en daar komt de hoofdpersoon stukje bij beetje achter. Terugkomend op Dafne Keen, welke in Logan destijds zeer veel indruk maakte. Hier speelt zij een avontuurlijke en koppige jonge tiener welke overtuigd als heldin en hoofdpersoon. Elk besluit wat zij neemt komt logisch over en je gaat als kijker ook echt met haar meeleven. Daarbij acteert zij ook heel natuurlijk (net als de rest van de cast) met haar Deamon. En dat is toch een prestatie aangezien deze er achteraf digitaal in is gezet. James McAvoy speelt Lord Asriel en zoals zo vaak weet hij een complex figuur goed tot leven te brengen. In tegen stelling tot de film komt zijn karakter minder over als held en dat is gezien zijn gedrevenheid zeer terecht en geloofwaardiger. Waar Ijskonijn Nicole Kidman in de film al creepy was als Miss Coulter gooit Ruth Wilson daar een schepje bovenop. Zij maakt van dit karakter een nog doortraptere en berekenende schurk welke ergens haar menselijkheid, grotendeels, verloren is. De wereld van Lyra komt stukje bij beetje steeds meer tot leven en het is duidelijk dat er kosten nog moeite zijn gespaard om het verhaal zo getrouw mogelijk tot leven te brengen. Een van de vetste dingen uit de film vond ik destijds Iorek Byrnison, de ijsbeer. En het moet gezegd worden in de serie is hij mogelijk nog indrukwekkender wat dat betreft een pluim voor de makers waar over de hele linie de special en practical effecten echt in dienst staan van het verhaal en ook weten te overtuigen. Als geheel is de serie best duister en dat is gezien het verhaal ook niet zo vreemd, dit maakt de serie geschikt voor tieners en volwassenen. Net als de film eindigt de serie open, maar gelukkig komt daar wel degelijk een tweede seizoen en is er gelukkig de mogelijkheid om het verhaal verder te volgen. His Dark Materials komt misschien wat trager op gang, maar weet de aandacht goed vast te houden dankzij een sterke cast en vormgeving. Naarmate het einde dichterbij komt zijn daar een paar sterke hoogtepunten die mij in ieder geval deden snakken naar meer. Ik zeg laat maar komen dat 2de seizoen waarin we maar te zien krijgen over de poorten tussen de werelden.

Extra’s

Op het derde schijfje staan zeer veel extra’s welke inzicht geven hoe de makers te werk zijn gegaan, maar waar ook het bron materiaal uitgebreid wordt geprezen. Het is natuurlijk ook leuk om de schrijver zelf aan het woord te zien, welke duidelijk blij is met de opzet en de moeite welke is genomen om zijn wereld