Politiek en genre film lijkt een combinatie welke moeilijk samengaat. Niets blijkt minder waar wanneer je na een paar van de grootste klassiekers kijkt. George Romero stopte niet voor niets een politieke boodschap in zijn Night of the Living Dead plus vervolg films. In history of the Occult draait het niet zo zeer om een boodschap maar om daadwerkelijk duistere bovennatuurlijke zaken welke zich afspelen in het politieke milieu van Argentinië.
In het Argentinië van de jaren tachtig proberen de maker tijdens de laatste uitzending van 60 minutes before Midnight te onthullen dat een van de voormalige dictators klaargestoomd werd door een mannelijke heksenkring. Hiervoor maken ze niet alleen gebruik van een kroongetuige, maar smokkelen ze ook voorwerpen de studio in om hun zaak te ondersteunen. Naarmate de avond vordert gebeuren er steeds vreemdere dingen, maar begint de tijd ook te dringen om de alles bepalende onthulling voor het einde van de 60 minuten uitgezonden te krijgen.
Volledig in zwart/wit geschoten straalt deze film direct een donker en mysterieus sfeertje uit. Vanaf de aankondiging door de presentator wordt je als kijker meegetrokken in het kat en muis spel aan tafel om de belangrijkste gast te laten bekennen. daarbij volgen we als kijker ook wat er achter de schermen afspeelt bij het team welke het nodige onderzoek heeft verricht, maar waarbij ook de nodige scepsis leeft. Langzamerhand wordt het verschil tussen fictie en werkelijkheid steeds vager of hebben we het over verschillende werkelijkheden? Regisseur Cristian Ponce, welke tevens het script geschreven heeft, weet zijn verhaal goed op te bouwen waar politiek en hekserij hand in hand lijken te gaan. Het camerawerk zorgt voor de nodige suspence en de cast doet eigenlijk de rest. Dit had namelijk ook een echte spoof kunnen worden. De toon blijft echter van begin tot einde serieus en de spanning wordt gestaag opgebouwd tot een onvermijdelijke climax. Het valt de makers ook te prijzen dat met minimale middelen een echte bovennatuurlijke thriller wordt gecreeerd waarbij je als kijker ondanks de kleine setting het gevoel hebt naar iets episch te kijken. De film doet bijna denken aan zo’n historische film als Frost/Nixon waarbij het lijdend voorwerp constant denkt de overhand te hebben tot deze dat niet blijkt te hebben. Daarbij speelt de maker sterk met het sentiment over het Argentinië van de jaren 80 waarbij corruptie toch hoogtij vierde. History of the Occult is dan geen bloederige horror, maar weet de spanning over het bovennatuurlijke dusdanig op te voeren dat menigeen op het puntje van zijn of haar stoel zal komen te zitten richting de finale. Een absolute aanrader al is het alleen omdat je misschien een van onze eigen politici graag tegenover een dergelijk presentator zou willen zetten om zich het vuur aan de schenen te laten leggen.
Trailer