Rosamund Pike timmert al flink wat jaren aan de weg na haar eerste in het ook springende rol in de Bond-film Die Another Day. Haar meest in het oog springende rol in al die jaren kwam in 2014 toen zij in Gone Girl de ijzingwekkende hoofdrol speelde als de berekenende en manipulatieve Amy Dunne. In I Care A Lot zet zij wederom een rol neer welke niet op heel veel sympathie kan rekenen, maar waar ze wel haar eerste Golden Globe voor won.
Marla Grayson heeft een rijk bestaan opgebouwd als manipulatieve voogd van bejaarde mensen welke zij terloops financieel uitkleed. Samen met haar levenspartner leidt zij een bijna zorgeloos bestaan waarbij zij teren op het geld of spullen van bejaarde mensen welke niet voor zichzelf (zouden) kunnen zorgen. Wanneer ze op met Jennifer Peterson stuiten lijkt zij de gans met de gouden eieren te zijn. Wanneer Marla als voogd de eerste stappen heeft ondernomen in het onderbrengen van Jennifer en is begonnen met het liquideren van alle spullen blijkt Jennifer een verleden te hebben welke Marla nu gaat achtervolgen. Maar Marla laat haar gouden Gans niet zomaar van haar afnemen.
I Care A Lot laat vooral in het begin zien hoe verrot het er soms aan toegaat in het rechtssysteem van Amerika waarbij artsen en juristen met redelijk gemak misbruik kunnen maken bijna iedereen. Hierin ligt ook de grootste kracht van de film. Rosamund Pike leeft zich ook weer uit in een hoofdrol welke haar op het lijf geschreven lijkt te zijn. Zeer berekenend en altijd uit op eigen gewin en bovenal wil zij altijd winnen en weet daarbij vaak moeiteloos rechters om haar vinger te winden. Over alles is nagedacht en als kijker kun je af en toe alleen maar huiveren van de plastische glimlach welke zij van tijd tot tijd toont. Op deze momenten is de film op zijn sterkst en schrijnend te noemen. I Care A Lot ontspoort echter een beetje met de introductie van Peter Dinklage als Russische maffioso Roman. Waar het psychologische spel van welke ego nu het grootst en sterkst is nog best vermakelijk is escaleert het verhaal al snel in fysiek geweld en dat doet eigenlijk af aan het geheel. Als de makers zich meer op het verbale aspect van de strijd hadden gefocussed had I Care A Lot veel meer een blijvende indruk achter gelaten. Nu zijn de acteerkwaliteiten van Rasamond Pike, Peter Dinklage en Diae Wiest (als Jennifer Peterson) maar deels benut. Gelukkig is het dankzij deze vertolkingen dat I Care A Lot niet ten onder gaat. De film kent geen echte helden alleen anti-helden en daarin ligt de kracht van de film want om de een of andere reden hoop je toch dat Marla komt bovendrijven in de strijd met Roman. Dat is toch een prestatie aangezien haar karakter nou niet bepaald sympathiek overkomt of is. Wat wel overeind blijft in het verhaal is hoe de ‘American Dream’ als term misbruikt wordt. Want dat is wat de leading lady doet misbruik maken van mensen door gebruik te maken van de gapende gaten in het Amerikaanse rechtssysteem. I Care A lot is het aanzien zeker waard dankzij de sterke cast al had de film onvergetelijk kunnen zijn bij een beter uitgewerkt verhaal welke de vertolkingen nog beter tot hun recht hadden laten komen.
