Biopics zijn altijd populair geweest en menig acteur heeft al kunnen schitteren in een of meerdere biopics. Wanneer dit goed gebeurd worden de meeste ook beloond met meerdere awards. In Jackie is het de beurt aan Natalie Portman.
Het is 1963 wanneer een journalist het huis bezoekt van Jackie Kennedy. Het is niet zo lang geleden dat zij zelf getuige is geweest van de moord op haar man John F Kennedy. Tijdens het interview vertelt Jackie over hoe zij de dagen na de dood van haar man heeft beleefd en hoe zij omging met alles wat er om haar heen gebeurde. Terwijl zij nog van de schok bij moest komen en moest rouwen, ging het op de achtergrond alweer verder met een nieuwe president die beëdigd werd en dus ook zijn intrek in het Witte Huis moest nemen. Ook gaat Jackie in op het beeld wat mensen van haar hebben en waarom zij bepaalde dingen heeft gedaan en vooral waarom zij de uitvaart op een bepaalde manier wilde doen.
Het gevaar van een film als deze is dat de moord op Kennedy al vaker belicht is geweest in films. Het mooie is dat dit de eerste keer is dat het bij een grote productie draait om zijn vrouw Jackie Kennedy. Dit geeft de film een aparte dimensie en dat stukje noodzaak waardoor je als kijker eerder geneigd bent te blijven kijken. Buiten dit gegeven is het zoals zo vaak fantastisch om Natalie Portman aan het werk te zien. De fysieke gelijkenis is dan misschien niet treffend, maar in woord en gedrag weet zij perfect gestalte te geven aan deze voormalige First Lady. Hierbij zorgen de vormgeving, de aankleding en het gebruik maken van archiefmateriaal ervoor dat de kijker zich regelmatig in 1963 waant. Dat Natalie Portman Genomineerd zou worden voor een Oscar stond al redelijk snel vast, maar of zij hem daadwerkelijk ook wint? De film zelf boeit uiteraard door haar optreden, het nadeel is dat omdat het verhaal rondom de moord zo bekend is dat de regisseur het misschien niet heeft aangedurfd om andere figuren wat belangrijker te maken in deze film. De journalist, gespeeld door Billy Crudup, dient vooral als aangever tijdens het interview. Hetzelfde geldt voor de een tweetjes met Peter Sarsgaard die uitstekend Bobby Kennedy, het broertje van haar man vertolkt. vermoeden dat hier meer in had gezeten. Als laatste wil ik alleen nog kwijt dat de muziek je helemaal meevoert in de state of mind van de rouwende weduwe zonder dat dit als een geforceerde tranentrekker overkomt. Jackie is geen perfecte film, maar dankzij de vertolking van Natalie Portman, de aankleding en de muziek, een onderhoudende biopic maar de urgentie voor deze film ontbreekt mede ingegeven door de magere invulling van de bijrollen welke deze film meer body hadden kunnen geven