Een van de onbekendere superhelden van Marvel kreeg afgelopen jaar, net als Daredevil, haar eigen Netflix original serie. Geen spectaculaire explosies en special effects, maar een sterk verhaal met sterke karakter ontwikkelingen moet de basis gaan vormen waarin Marvel nu ook het thuispubliek moet gaan veroveren.
Jessica Jones is een privédetective die er niet bepaald een gezonde levensstijl op nahoudt met haar neiging tot alcoholisme. Wanneer ze een vermissingszaak op zich neemt komt ze snel tot de ontdekking dat Kilgrave, een oude bekende, hiervoor verantwoordelijk is. Met frisse tegenzin besluit Jessica het op te nemen tegen deze mindcontroller. Met een risico dat hij haar vreselijke dingen kan laten doen, gezien haar superkrachten. Kilgrave heeft zo zijn eigen motieven om weer in het leven van Jessica op te duiken.
Zoals eerder gezegd er is geen spectaculaire vliegende en transformerende superhelden in deze serie. Nee, Jessica Jones is een rauwe serie over een vrouw die haar krachten meer als last ziet dan als een zegen. Mede door haar verleden is Jessica aardig getraumatiseerd. Kristen Ritter weet dit sterk over te brengen en hoewel veel mensen hun vraagtekens hadden gezet bij haar casting zet ze hier uitstekend de hoofdpersoon neer. Het enige wat misschien stoort, maar dit ligt niet zozeer aan Kirsten, is dat er bij Jessica Jones werkelijk geen lachje vanaf kan. Wat dat betreft weet, net als bij Daredevil, de slechterik de meeste indruk te maken. Hier is dat David Tennant als Kilgrave, wie zich heerlijk uitleeft als de gemakzuchtige en egocentrische slechterik. En zo zie je maar weer dat zonder een goede vijand de held ook niet tot bloei kan komen. De krachten die Kilgrave bezit blijken een stuk lastiger om mee om te gaan, aangezien hij iedereen de meest nare dingen kan laten doen. Dit gegeven is wel tot het ziekelijke uitgewerkt door de makers en is er richting het einde van de serie, hierdoor meer bloed en geweld dan in de aanloop. Wat dat betreft weten de makers het goed op te bouwen. Ook de bijrollen zijn goed van de eigenwijze pleegzus Trish Walker gespeeld door Rachael Taylor, de gehaaide advocate Jeri Hoghart gespeeld oor Carrie Ann Moss tot love interest Luke Cage gespeeld door Mike Colter om er een paar te noemen en allen hebben een duidelijk doel in het verhaal. Naarmate het einde nadert worden de openingen voor een tweede seizoen gepresenteerd, net als de mogelijke cross-over met Daredevil. Jessica Jones is wederom een uitstekende Marvel vertaling naar het kleine scherm en zo neemt Marvel, naast de bioscoop, ook steeds meer ons thuisscherm over.
