Review Julieta

Julieta is de nieuwste van de Oscar winnende regisseur Pedro Almodovar. Pedro welke in het verleden onder andere wist te scoren met Hable Con Ella het prachtige Volver met de in Spanje bijna altijd foutloos acterende Penelope Cruz.

Julieta een vrouw van in de vijftig, is gelukkig en staat op het punt om met haar geliefde naar Portugal te vertrekken. Dan komt ze op straat Bea tegen, iemand van vroeger en niet zomaar iemand. Bea was de beste vriendin van Antia, de dochter van Julieta, voordat deze verdween. Julieta schiet vervolgens in een depressie wat haar teruggooit naar een periode waarvan zij dacht deze al lang achter zich gelaten te hebben. Ze besluit terug te denken aan haar leven en al haar beslissingen tot en met het moment dat haar dochter besloot te vertrekken zonder ooit meer wat van zich te laten horen. Zo komt ze erachter dat zij een hoop dingen nog niet wist of besefte over haar dochter.

Pedro Almodovar heeft door de jaren heen een aardige staat van dienst opgebouwd met hoogtepunten Hable Con Ella en Volver. Het verhaal van Julieta moet even op gang komen. Julieta raakt na een terloopse ontmoeting in een depressie en dan is het voor de kijker even zaak een inhaalslag te maken, wat hoe en waarom schiet Julieta in een depressie? Naarmate het verleden uit de doeken wordt gedaan wordt dat steeds meer duidelijk, hoewel van sommige karakters de motivatie volledig ontbreekt van hun acties. Pedro Almodovar weet zijn film vol te gooien met symbolische elementen die vooral bij het terugdenken aan de film ineens aankomen. Zo is er het verhaal van Odesseus, wat zij als jonge lerares bespreekt met haar leerlingen, maar ook raakvlakken kent met haar eigen leven. Ook de relatie met haar vader dat, tijdens het ziekbed van haar moeder, het aanlegt met een ander heeft zijn weerslag op de beslissingen van Julieta. Zelfs de ontmoeting met Xoan, haar grote liefde, heeft zijn weerslag op latere gebeurtenissen in Julieta der leven. Met Julieta kiest Pedro Almodovar er weer voor om een vrouw te laten stralen in de hoofdrol. Hoewel de titelrol in Julieta door 2 vrouwen gespeeld word, Adriane Ugarte en Emma Suàraz, is het vooral Emma die als de oudere Julieta indruk maakt. De acteurs acteren verder allemaal goed, maar het verhaal mist een echte constante tegenspeler voor Julieta om wat tegengewicht te bieden. Alle bijrollen zijn wat dat betreft te kort in beeld om het verhaal wat meer gewicht mee te geven. Het verhaal weet wel sterk weer te geven wat verlies met een mens kan doen of dat nou het overlijden van iemand is of wanneer iemand die jouw dierbaar is besluit uit je leven te vertrekken. Julieta is misschien niet Pedro’s beste werk, maar weet wel degelijk te raken en zal achteraf genoeg stof geven om over na te praten, al is het omdat iedereen iets anders uit deze film kan halen.