Review Kristen

Tijdens het Imagine Film Festival werd deze film vertoond als genrefilm van eigen bodem, iets wat ik de afgelopen jaren toch behoorlijk weinig heb gezien. Ook bij de shorts is er een chronisch gebrek aan materiaal van eigen bodem. De discussie is vaak dat Nederlandse films als minderwaardig worden gezien, maar is dit nog steeds zo? Ja, we hebben de laatste jaren geen noemenswaardige afvaardiging gehad voor buitenlandse film naar de Oscars (ligt ook aan de keus van films volgens mij), maar de afgelopen jaren is er elk jaar minimaal 1 ijzersterke Nederlandse film uitgekomen, dus waarom is het zo mager gesteld met de genrefilms? Buiten De Poel lijkt een horrorfilm bijna alleen gemaakt te kunnen worden met een blik soapies (Doodeind, Sl8n8 en recentelijke Sneekweek). Ook De Sint, fantastisch concept om het Krampus gegeven (Evil Santa) naar onze eigen goed heiligman te vertalen was, hoewel controversieel voor sommige, een zeer redelijke genrefilm. Kristen is een lowbudget productie waarbij praktisch alleen hoofdrolspeelster Terence Schreurs in beeld is. Hoewel wij dit natuurlijk toejuichen is het toch afwachten of Mark Weistra hier ook een positieve uitschieter mee heeft gemaakt.

In alle vroegte wordt Kristen door haar vriend afgezet bij het Café van haar vader om de rommel op te ruimen. Wanneer haar vriend langer weg blijft na het wegzetten van de auto wordt Kristen lastig gevallen door een mysterieus figuur. Deze man belt haar en blijft om het Café zwerven en nog erger, hij lijkt alles van Kristen te weten.

Kristen heeft een simpel basis gegeven en daar is niets mis mee, mits het gegeven maximaal benut wordt. Laat dat in het geval van Kristen nou eigenlijk gewoon het geval zijn. Hoofdrolspeelster Terence Schreurs weet met overtuiging Kristen te spelen en neemt je als kijker mee in de verschillende emotionele fases die de hoofdpersoon ondergaat. Dit maakt de helft van de film al aangezien je het praktisch de gehele film met haar als actrice moet doen. Mark Weistra had weinig budget voorhanden, echter heeft hij dit volledig in zijn voordeel gebruikt door niet al te veel poespas in de film toe te passen. Met uitstekend gebruik van licht en geluid wordt een goede sfeer gecreëerd, voornamelijk de duisternis waarin Kristen zich op een gegeven moment in bevindt. Deze voelt claustrofobisch aan hoewel deze duisternis eindeloos lijkt. Mark heeft er met het verhaal ook voor gekozen om de kijker zelf te laten beslissen hoe je alles interpreteert en daarmee neemt hij een groot risico, maar wel eentje die na mijn mening goed uitpakt. Is Kristen een echte nagelbijter geworden? De film is behoorlijk spannend te noemen en er zijn zeker momenten dat je als kijker even een ‘WTF’ momentje beleefd, maar of het klassieker in wording is durf ik niet te zeggen. Wat zeker is, is dat het talent van Mark Weistra als film maker en Terence Schreurs als actrice goed naar voren komt en maken van Kristen een zeer onderhoudende thriller waar het verloop misschien niet iedereen zal verrassen, maar genoeg weet te overtuigen voor een spannend film avondje.

Trailer