2 jaar na het onverwachte mega succes van Mad Max was daar het vervolg met als subtitel Road Warrior. Mel Gibson nam de titelrol weer voor zijn rekening en George Mille en Byron Kennedy namen weer de productie, script en regie voor hun rekening. En hoewel financieel minder succesvol dan deel 1 wordt het vervolg door velen gezien als een verbetering op het toch al sterke eerste deel.
Het is een aantal jaar nadat Max Rockatanski wraak genomen te hebben en zich terug had getrokken in de woestenij die ontstaan is. Brandstof is een schaars goed geworden en bendes regeren over de wegen. In deze wereld weet Max zich staande te houden door zich alleen om zichzelf en zijn hond te bekommeren. Max komt na een aanvaring met een bende in aanraking met een gemeenschap welke bij een olieboorpunt gevestigd is. Een bende, diezelfde als waar Max eerder een aanvaring mee had, onder leiding van Humungus heeft het op de brandstof van deze gemeenschap gemunt. Max maakt, in ruil voor brandstof, de deal om de gemeenschap te helpen weg te komen. Samen met een ander loner, genaamd the Gyro Captain (Bruce Spence), raakt Max uiteindelijk meer betrokken bij de gemeenschap dan ze beide zouden willen.
In Mad Max 2: The Road Warrior zien we dat de samenleving verder in verval is geraakt, waardoor er geen steden meer zijn. De makers Miller en Kennedy maken van de situatie gebruik door met weide shots een desolate omgeving tot leven te brengen. Mel Gibson zit lekker in zijn rol van Mad Max, die na het eerste deel alleen nog maar op zichzelf vertrouwd en zijn viervoeter. Het verhaal verder is simpel en net als in het eerste deel zijn de meeste vertolkingen redelijk dik aangezet. Alles is echter in dienst van het verhaal en de sfeer die uitgedragen wordt en nog belangrijker in een film als deze is dat actie scenes er top uitzien. Net als in het eerste deel worden we getrakteerd op veel en lange achtervolgingen vol met spectaculaire crashes en stunts. De film is ook na ruim 30 jaar nog steeds een lust voor het oog. Het enige minpuntje van dit deel is dat er qua karakter ontwikkeling eigenlijk geen aandacht is besteed. Hierdoor blijven deel 1 en 2 in mijn ogen redelijk gelijkwaardig, daar in deel 2 het uiterlijk van de film sterker was, maar in het eerste deel het verhaal en de karakters sterker naar voren komen. Maar eerlijk is eerlijk beide zijn een absolute must voor elke (actie)filmliefhebbers