Review Mission Impossible: Rogue Nation

De 5de Mission Impossible in 20 jaar en weer was het Tom Cruise er aan gelegen om er een spectaculair gehaal van te maken. De Mission Impossible reeks is een beetje zijn kindje en met veel liefde en toewijding (gezien de vele stunts die hij zelf uitvoert) duikt hij wederom in de rol van Ethan Hunt, agent van IMF.

In Mission: Impossible – Rogue Nation is het IMF (Impossible Mission Force) opgeheven. Ethan Hunt (Tom Cruise) en zijn team moeten het opnemen tegen een criminele organisatie van goed opgeleide special agents genaamd ‘The Syndicate’. Deze speciaal getrainde agenten plegen terroristische aanslagen om de macht over de wereld in handen te krijgen. Zij weten echter ook onder de radar te blijven, waardoor niemand geloofd van hun bestaan. Ethan en zijn team moeten samenwerken met Ilsa Faust (Rebecca Ferguson), een Britse agente die geïnfiltreerd is in The Syndicate. Het is echter de vraag of zij hen echt helpt of een eigen agenda er op nahoudt.

Mission Impossible heeft 2 valkuilen, de eerste is dat dit een direct vervolg is op het vierde deel met grotendeels dezelfde cast. Sterker nog het team, bestaande uit William Brandt (Jeremy Rennner), Benji Dunn (Simon Pegg) en Luther Stickell (Ving Rhames) hebben allemaal meerdere films in de reeks er opzitten. Hierdoor is het wel handig om in ieder geval deel 4, maar misschien ook wel de eerdere delen gezien te hebben. De tweede valkuil is de timing, want de film stond eerst gepland om eind van het jaar uit te komen, waar het tussen en tegen de James Bond film Spectre en Star Wars: The Force Awakens zou komen te staan. De studio gooide het gas erop om de film al in de zomer uit te kunnen brengen, in een jaar vol met spionnen films (met Kingsman, Spy al uit en The Man From U.N.C.L.E en Spectre moeten nog uitkomen). Wat de eerste valkuil betreft is het heel simpel, wanneer je de eerdere delen nog niet gezien hebt ga dat als de wiedeweerga doen, zodat je waarschijnlijker sneller in de film zit en meer snapt van de loyaliteit binnen het team. Aan de andere kant zie je daardoor een aantal verassingen in het verhaal sneller aankomen. Wat de tweede valkuil betreft qua timing in een jaar waarin het vol zit met spionnen films moet je zorgen dat je film staat als een huis en ondanks het haastwerk is dat niet aan de film af te zien met zijn spectaculaire stunts, exotische locaties en niet te vergeten een sterk en spannend verhaal. Tom Cruise voelt zich duidelijk thuis in zijn rol en trekt in dit deel weer meer naar zich zelf toe als Ethan Hunt. Er is echter nog steeds genoeg ruimte voor de bijrollen in zijn team, hoewel Jeremy Renner (vermoedelijk door een druk schema binnen het Marvel Universum) wel minder op actie gebied doet. Simon Pegg zorgt duidelijk voor de lach, maar eerlijk is eerlijk de rest van de teamleden pakken ook hun momenten, waardoor de sfeer van de film toch redelijk licht blijft. Nieuwkomers Rebecca Ferguson als de Britse agente Ilsa Faust en Sean Harris als de badguy Lane weten zich beide goed staande te houden en zorgen allebei voor zeer sterk tegenspel voor Tom Cruise. Dit vijfde deel is misschien wel het meest uitgebalanceerd als spionnen actie film en een uitstekend vervolg op het al ijzersterke Ghost Protocol