Review Promare

Animé krijgt steeds meer voet aan de grond in de Nederlandse bioscopen, een geluk bij een ongeluk van het mindere aanbod tijdens de Coronacrisis. Na het avontuurlijk My Hero Academia en het mooie Ride your Wave is daar nu Promare. Een film welke een visueel spektakel beloofd te gaan worden.

In de toekomst wordt de wereld getroffen door een wereldwijde ramp waarbij mensen geïnfecteerd lijken met iets wat met ’the burnish’ noemt. Hierbij laten zij ongecontroleerd een vlammenzee los met alle gevolgen van dien. Velen worden afgezonderd van de samenleving voor beide hun veiligheid, maar er zijn er ook die deze pyro kinetischekrachten lijken te misbruiken. Het Blusteam van Galo, de grootste blus idioot ter wereld, komt tegenover Lio Fotia te staan, de leider van the Burnish. Wat volgt is een enerverende strijd waarbij tevens het lot van de wereld in de handen van deze twee vijanden komt te liggen.

Promare is het voorbeeld van vorm boven inhoud. Het verhaal is niet bepaald hoogstaand en de oplettende en ervaren kijker zal de ’twist’ van mijlenver zien aankomen. En om nu te zeggen dat er sprake is van karakterontwikkeling? Nee, daar ligt niet de kracht van Promare. Promare knalt van het scherm door de actie, het kleurgebruik, de geluidseffecten en de opzwepende soundtrack maken het dat deze film een genot is voor het oog. Hoewel soms overdaad ook schaadt. Door het gebruik van zoveel kleuren en snelle beeldwisselingen zullen kijkers regelmatig naar adem happen om alle actie bij te kunnen houden. Promare is wat dat betreft wel absoluut wel een aanrader om in de bioscoop te kijken. Wat is namelijk een betere omgeving om weggeblazen te worden met beeldenpracht dan in de bioscoop? Promare is niet voor de kritische kijker welke een goed doordacht verhaal voorgeschoteld willen krijgen. Maar wil je bijna 2 uur lang van je stoel geblazen worden is Promare de film die je moet gaan kijken.