Hoe dood was het slashergenre in de ’90s? Nou behoorlijk dood. Net als de carrière van Wes Craven trouwens die al een tijd geen hit meer had gescoord destijds. Toen was daar ineens Scream in 1996. De film had ik destijds niet in de bioscoop gezien (was ook nog 15) en tja horror was nog niet helemaal mijn ding. Het zeer vermakelijke vervolg werd wel in de bioscoop gezien, maar daar gaan we het nu niet over hebben.
Woodsboro wordt opgeschrikt door twee gruwelijke moorden op tieners van de lokale highschool. Iedereen is en rep en roer en niet in de laatste plaats Sidney Prescott. Haar moeder is een jaar geleden gruwelijk vermoord, waarbij de dader wel gepakt was. Zij was als kroongetuige betrokken bij de zaak en was juist bezig alles achter zich te laten en te verwerken. De moordenaar lijkt het echter ook op haar voorzien te hebben en een heftige confrontatie op leven en dood lijkt onafwendbaar.
Scream werd destijds een enorme hit en dat was ook niet zo raar. Het genre welke op sterven na dood was werd voorzien van een nieuwe draai door middel van een script welke het genre deels op de hak neemt maar tegelijk ook serieus neemt met een hoog who dunit gehalte. Vanaf de iconische openingsscène met Drew Barrymore, een sterk staaltje opgebouwde suspense, tot aan de finale waarin alle puzzelstukjes op hun plaats vallen. Alles lijkt over nagedacht inclusief de fantastische verwijzingen naar klassiekers in het genre en de regels waardoor dit genre deels ook op de hak genomen wordt. Maakt dat de film origineel? Nee, maar door alle clichés te benoemen en te omarmen gaf dat de film net dat beetje extra waarbij de cast heerlijk op zijn plaats was. Courtney Cox die zich mocht uitleven als bitchy roddeljournalist, David Arquette als de sullige agent, Jamie Kennedy als de filmnerd die iedereen wilt onderwijzen en ga zo maar door. Wes Craven liet na Nightmare on Elmstreet wederom zien met een jonge cast een spannende film af te kunnen leveren waarbij er in dit geval ook nog regelmatig wat te lachen viel. Let echter ook op de ‘easter eggs’ welke verstopt zitten in deze film. De film is ondertussen alweer 23(!!!) jaar oud maar heeft nog steeds niet aan kracht verloren. Een reeks van 3 vervolgen en een tv serie waren het gevolg en daarbij een hele reeks nieuwe slasher films zoals I Know What You Did Last Summer en meer van dat soort vergelijkbare titels. Het niveau van Scream werd echter nergens meer gehaald. Het grappige was dat de originele titel van Scream eigenlijk A Scary Movie was. De titel welke later bekend werd als een hele flauwe film serie welke Scream en nog een berg andere films op de hak nam. Scream is echter nog altijd een aanrader om jonge en oudere horrorliefhebbers een leuke doch spannende avond/Halloween te bezorgen en The Ghostface Killer heeft ondertussen een vergelijkbare iconische reputatie opgebouwd zoals het masker van Michael Meyers, Jason Voorhees en meer van dat soort killers welke door de jaren heen niet kapot te krijgen leken.
