Review Sons of Honour ( Nu te zien via Picl)

Italië en Maffia gaan veelal hand in hand en blijft na decennia nog altijd tot de verbeelding spreken. Of het nu gaat om de klassieke films als The Godfather films of de meer hedendaagse series als Gomorra. Wat we echter niet moeten vergeten is dat Italië in het echt ook een probleem heeft met invloed en de macht van de verschillende Maffia organisaties.o is er de Ndrangheta maffia welke zich concentreert op jong recruteren van leden.

In deze documentaire volgen we 5 jongeren welke in het heropvoedigsprogramma terecht zijn gekomen van rechter Roberto Di Bella. Hierbij worden jongeren, wanneer zij zijn opgepakt na hun eerste strafbare feiten, uit hun beïnvloedbare omgeving gehaald om te voorkomen dat zij overgaan op zware criminaliteit. Deze methode is natuurlijk ook redelijk omstreden, maar heeft door de jaren ook zijn vruchten afgeworpen. De 5 jongens die we volgen hebben ieder een andere achtergrond, waarbij de een in het wereldje terecht is gekomen via vrienden, maar bij de andere blijkt criminaliteit van generatie op generatie over te gaan. We volgen de jongeren hoe ze met elkaar omgaan en waarbij ze stukje bij beetje hun eigen verhaal doen. Ook de sociale opdrachten komen voorbij zoals het Romeo&Julia stuk waarbij de jongere een rol moeten spelen. Het mooie is dat je een aantal jongeren stukje bij beetje ziet ontdooien en het verschil duidelijk wordt tussen wie echt is opgegroeid in het wereldje en wie er als tiener in is gerold.

Ook de omstreden rechter Roberto Di Bella komt een aantal keer aan het woord over het hoe en waarom hij deze aanpak begonnen is en waar hij tegenaan is gelopen. Het mooie is dat hierbij ook eerlijk wordt vermeld dat er niet alleen overwinningen wordt behaald. Iets wat de kijker ook duidelijk wordt bij het volgen van de 5 jongens. Dat het rechtssysteem niet altijd werkt zoals je zou verwachten wordt ook duidelijk wanneer een aantal jongens aan het einde van het traject komen en te horen krijgen in hoeverre hun veroordeling wordt verlengd, omgezet wordt in een gevangenisstraf of dat zij klaar zijn om terug te keren in de maatschappij. Documentaire maakster Sophia Luvara oordeelt nergens en beperkt zich vooral op het in beeld brengen en het interviewen van de betrokken personen. Hierdoor wordt je als kijker niet een bepaalde kant op gestuurd, maar heb je de ruimte om zelf een oordeel te vellen. Het mooie is daarbij dat de jongens ook de ruimte krijgen om hun eigen verhaal te vertellen. Of dit is over hun dromen of over hoe ze in het wereldje beland zijn en waarom. De korte speelduur is alleen jammer omdat ik als kijker misschien graag had gezien hoe het een aantal jongens buiten het programma was vergaan in plaats van een tekst over het hoe en wat. Dat doet echter weinig af aan de documentaire zelf welke interessant en leerzaam is en genoeg laat zien over hoe het rekruteren werkt binnen de maffia en hoeveel moeite het kost om met name de jeugd hiervoor te behoeden.