Het is al een tijdje aan de gang, maar de Spaanse cinema lijkt zich steeds meer te richten op het horror genre komt vooral omdat Del Torro ermee begonnen is en met dat genre is doorgebroken en naar Hollywood kon verhuizen. Het leverde verrassend knappe films (REC, The Orphanage, Devils backbone, Pans labyrinth) op. De films zijn meestal niet zo intens als de Franse horror films (Martyrs, Frontières, Them,…) maar ze blijven ons wel verrassen. Summer Camp is dan ook mijn eerste filmbespreking op het BIFF.
Vier Amerikaanse vrijwilligers Darren, Michelle, Will en Christy brengen de zomer door in Spanje als begeleiders voor een bende probleemkinderen. Buiten bijles Engels geven, proberen ze vooral dronken te raken of sex met elkaar te hebben. Na een tijdje krijgen ze het gezelschap van een bende blowers die in de buurt ook een tent hebben staan. Er zijn problemen met de watertoevoer en hangen er ongewoon veel pollen in de lucht. Niks ergs dus, totdat één van de vrouwen zwart schuim uit haar mond begint te spuwen en in de ban van een moorddadige razernij de enige van hen doodt die Spaans spreekt en de omgeving kent. Het duurt niet lang of het kamp wordt overgenomen door deze bizarre infectie. Het ergste van al is dat nadat je 15 min iedereen in je omgeving aan stukken hebt geprobeerd te scheuren, je terug tot je zinnen komt zonder te beseffen wat je hebt aangericht. Iedereen kan nu een monster zijn en een slachtoffer worden. Wat te doen in zoeen situatie natuurlijk het doet wel te veel denken aan the happening (een hele slechte film btw).
Niks origneel dus ook Ruins, Cabin fever en andere hebben zelfde thema. Het is een slasher film met knappe dames rond een kampvuur die worden aangevallen. Met dit verschil dat de aanval niet komt van een monster of een myers of jason look a like, maar wel van mensen die geïnfecteerd zijn door een virus. Iedereen kan dus de slasher worden zonder het te weten. Dat op zich zorgt wel voor een beetje suspense, want je weet nooit wie de volgende zal worden. De film duurt maar 81 minuten duurt wat in zijn voordeel speelt. De film zet ook niet in op individuele moordpartijen maar probeert iets op te bouwen met de middelen waarover het beschikt. Het verhaal komt wel traag op gang maar op een gegeven moment zitten er wel heel wat schrikmomenten en akelige toestanden in. Ik verschiet rap dus weet niet wat anderen daarvan vinden.
De film is uiteindelijk een soort mix tussen een slasher film en een zombie prent. De regie van de film is in handen van Alberto Marini. Het is trouwens zijn eerste film als regisseur maar de man heeft als scenarist en producer al wat ervaring met het genre. Hij heeft het senario van sleep tight geschreven (hele goeie beklemmende film) en de film extinction (moet ik nog zien) Het script werd geschreven door Danielle Schleif .