Mr Horror’s Halloween Horrorshow is alweer bijna daar en dus gaan we even bespreken waarom de voor horrorfilms het ideale nachtje uit is zo rondom Halloween. Te beginnen met The Autopsy of Jane Doe.
Vader Tommie en zoon Austin zijn beheren een mortorarium in een kleine gemeenschap, wanneer ze aan het einde van hun dienst een lijk binnengebracht krijgen. Deze Jane Doe is gevonden half begraven in een huis waar twee vermoorde en toegetakelde lichamen gevonden zijn. De politie weet echter niets van de dode vrouw inclusief de doodsoorzaak. Austin blijft langer om zijn vader te assisteren bij de autopsie van de Jane Doe. Vader en zoon stuiten echter al snel op de ene mysterie na de andere. Waarom is er in het lichaam zoveel schade maar is het lijk van buiten onaangetast. Vader en zoon duiken steeds dieper in deze mysterie, maar zijn daardoor hun eigen leven ook niet meer zeker.
The Autopsy of Jane Doe is geen nieuwe film, sterker nog deze film maakte in 2016 al furore op verschillende festivals en wist ook een aantal prijzen in de wacht te slepen. Ik kan zeggen dat dat niet meer dan terecht is. Het gegeven van een autopsy schreeuwt niet bepaald spectaculaire horror uit. Nee, Deze film moet het van de sfeer en de mysterie rondom het lijk hebben. Daarbij is de locatie, een mortorarium, wel een pluspunt aangezien dat niet bepaald een plek is waar velen van ons zich graag bevinden. De vader en zoon wisselwerking tussen Brian Cox en Emile Hirsch werkt uitstekend en zorgt ervoor dat je als kijker meeleeft en meepuzzelt met deze onderzoekers. Helaas blijft hun relatie op een gegeven moment teveel op de achtergrond hangen terwijl dit wel degelijk nog een extra dimensie had kunnen toevoegen aan het geheel. Regisseur Andre Ovredal scoorde een paar jaar geleden met het spectaculaire Trolljegeren (Troll Hunter) welke verrassend sterk uit de hoek kwam. Met Autopsy of Jane Doe gooit de regisseur het over een andere boeg maar wederom blijft de sfeer een van de belangrijke redenen dat de sfeer zeer geslaagd genoemd mag worden. Zonder met een overdaad aan jumpscares te komen of met veel bloedvergieten (de autopsy scenes daar gelaten) weet de film wel degelijk onder de huid te komen waardoor de paar schrikeffecten wel degelijk zullen werken. Daarbij is er weinig met computereffecten gewerkt. Een van de grote verrassingen is Olwen Kelly als Jane Doe. Je zou zeggen wat voor een prestatie levert zij nu als lijk? Met de regisseur zorgt ze ervoor dat je als kijker keer op keer anders naar haar gaat kijken alsof ze als lijk wel degelijk emoties toont. The Autopsy of Jane Doe zal niet naar ieders smaak zijn met zijn rustige tempo en redelijk veel dialoog, maar wie dit in de basis kan waarderen zal met The Autopsy of Jane Doe zeker beloond worden.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=EcqfNmtsn80