Afgelopen woensdag waren we bij de première van The Equalizer 2 welke om meerdere redenen bijzonder was. Zo had Denzel Washington tot deze film nog nooit een sequel gemaakt op een van zijn films en de soundtrack heeft een Nederlands tintje gezien de bijdrage van Brainpower hierop. Aangezien wij zeer genoten hadden van het eerste gingen wij er net als de rest van de zaal goed voor zitten.
Robert McCall leidt nog altijd een teruggetrokken bestaan waarbij hij als stille kracht mensen om hem heen nog altijd probeert te helpen, zij het met advies of met acties zoals we die kennen uit het verleden. Wanneer zijn goede vriendin en oud collega Susan vermoord wordt tijdens een onderzoek in Brussel gaat hij samen met een andere oud collega op onderzoek uit. McCall komt al snel tot de conclusie dat wat leek op een simpele uit de hand gelopen roofoverval een gerichte moordmissie blijkt te zijn.
Na het zien van The Equalizer kon je niet anders concluderen dat de film zich uitstekend leende om een vervolg op te maken. Zo zat de actie goed in elkaar en bleek Denzel Washington zeer overtuigend als voormalig militair turned vigilante. In dit vervolg krijgen we meer inzicht in het verleden en de persoon Robert McCall en dat is iets wat een beetje gemist werd in het eerste deel. Dit geeft het karakter van Denzel Washington wat menselijks, en toch vergeten de makers hier voldoende aandacht aan te besteden, want er wordt vooral gehint en de kijkers moeten zelf maar invullen hoe en wat. Daarbij zijn niet alle acties even logisch. Net als het script welke wel een duidelijke lijn volgt, maar vol met onlogische of voorspelbare zijwegen zit en daarbij genoeg losse eindje laat hangen (iets wat de bad guys in deze film juist wilde voorkomen). Dit hoeft geen probleem te zijn als de actie dik in orde is, wat het geval is en alle acteurs helemaal op hun plek zitten. Nu is dat bij Denzel Washington geen probleem natuurlijk en ook de jonge Ashton Sanders als Miles weet ook te overtuigen. Helaas zit Pedro Pascal, welke ik toch vaak kan waarderen, minder in zijn rol. Of het is gewoon slecht schrijfwerk want alles is vooral clichèmatig en nergens verrassends. Waar in het vorige deel de bad guy een echte ijskoude killer was en de finale spannend was, heb ik bij the Eqiualizer 2 dat gevoel nooit gehad. Robert McCall was hier praktisch onaantastbaar en vanaf het moment dat de bad guys duidelijk waren had ik nergens het gevoel het wordt spannend de uitkomst was ruim van tevoren te voorspellen. Het is ook apart dat Denzel Washington in dit deel jonger overkomt dan in het vorige deel. Dat The Equalizer 2 toch onderhoudend blijft komt door de charismatische Denzel Washington en de gedegen regie en camerawerk wat ervoor zorgt dat de film boven de middelmaat uitkomt. Het is jammer dat Denzel zijn eerste uitstapje in een vervolg niet hetgeen brengt wat ik ervan gehoopt had.