Review The Grinch

Afgelopen weekend ging The Grinch feestelijk in première bij Pathé Arena in aanwezigheid van de Nederlandse stemmencast en vanaf vandaag kunnen we door heel Nederland genieten van de nieuwe versie van The Grinch na de versie uit 2000 met Jim Carrey, een versie die ik nog altijd hoog heb zitten.

Het is weer bijna die tijd van het jaar in Whoville, een vredelievend dorpje welk elk jaar toeleeft naar de Kerst. Alle inwoners zijn vrolijke christmas-minded Who’s behalve De Grinch. Dit groene wezen welke in een grot vlakbij het dorp woont haat kerst en alle vrolijkheid welke hierbij komt kijken. Cindy Lou-Who woont met haar twee broertjes alleen bij haar moeder die moet werken en de opvoeding in haar eentje moet doen. Cindy Lou heeft echter een plan om de Kerstman te overtuigen haar moeder te helpen. Hiervoor wil ze op kerstavond met behulp van haar vrienden de Kerstman vangen. Laat de Grinch nou net het idee hebben opgevangen op juiste op kerstavond stiekem kerst voor Whoville te gaan verpesten. Zal Cindy Lou haar wens vervuld zien worden en zal de Grinch toch getroffen worden door het kerstgevoel? Het wordt in ieder geval een onvergetelijke kerst in Whoville.

Illumination doet het de laatste jaren niet onverdienstelijk op animatie gebied en weten hit na hit te scoren. Mijn puntje van kritiek welke naarmate elke film toeneemt is dat ze te weinig met doen met veelal leuke gegevens waardoor het steeds meer hap slik weg films worden waarbij vooral het jongere publiek van kan genieten. Nu werden we verblijd met een short omtrend de Minions over een gevangenis uitbraak. Het is heel erg om te zeggen maar dit was direct het leukste gedeelte. Want waar een korte film snel to the point moet komen en je met een gimmick, the minions, makkelijk wegkomt vraagt een feature film wel wat meer qua verhaal en karakters. Het verhaal is net even wat anders dan de versie uit 2000 met Jim Carrey, maar of dat nu een voordeel is? Vanaf het begin wordt namelijk pijnlijk duidelijk dat de Grinch zo slecht nog niet is en zijn streken steken maar schril af tegen de capriolen van Jim Carrey destijds. Ook de vormgeving valt tegen als je bedenkt dat je met animatie zoveel dingen kan doen wat met Live-action niet of nauwelijks mogelijk is. Ja, Whoville is kleurrijk in beeld gebracht, maar nadat je in de openingsscene door de stad bent gegaan heb je het wonderlijkste wel gezien en dat duidt toch op een gebrek aan creativiteit. Zoals het gezegd valt het qua gemeenheid van de Grinch mee (of tegen, het is maar hoe je er tegen aan kijkt). Het stemwerk is wel leuk en zowel in het Nederlands als in de originele versie herken je veel bekende stemmen terug en zowel Benedict Cumberbatch als Carlo Boszhard hebben zich redelijk uit kunnen leven als de Grinch. Het vervelendste is misschien dat ik de film af en toe saai vond, iets wat ik bij eerdere Illumination producties niet had. Ik had het al eerder geschreven dat Illumination op de huidige route zwakkere titels zou gaan afleveren en dat een flop op den duur niet uit kan blijven. The Grinch wordt gezien de tijd van het jaar een gigantisch succes en eerlijk is eerlijk voor de kinderen blijft het vermakelijk, maar de kritischere ouders zullen toch wel wat teleurgesteld raken dat sterkste van deze film het moraal is welke er wel heel dik bovenop ligt.