2012 was het jaar voordat ik een vaste bezoeker werd van het festival. Het was ook het jaar waarbij een Indonesische film het hele actiegenre op zijn kop gooide. Waar The Avengers de grote blockbuster van het jaar werd konden actieliefhebbers het maar over 1 film hebben, namelijk The Raid. Regisseur Gareth Evans pakte ook meerdere prijzen voor deze actieknaller waaronder dus de Silverscreamaward bij het Imagine Film Festival.
Rama gaat als jonge agent mee bij een geplande inval. Doel van de inval is een appartementsgebouw innemen welke als uitvalsbasis voor een drugsbende dient, maar Rama heeft ook een ander motief. Eenmaal aangekomen gaat het team effectief te werk en wordt verdieping op verdieping geruisloos ingenomen. Wanneer zij echter ontdekt worden breekt de hel los en verandert de missie van het oppakken van een drugsbaas in het proberen levend het pand te verlaten.
The Raid is zo verschrikkelijk simpel van opzet dat je jezelf afvraagt waarom is dit niet eerder zo ijzersterk uitgewerkt? Gareth Evans schreef een script waarbij het verhaal eruitziet als een game waarbij de hoofdrol speler level op level moet zien te overleven waarbij ieder level natuurlijk weer zwaarder is als de vorige. Tot op heden nog niets bijzonders, toch? Tot je een cast bij elkaar brengt van getrainde Pencak Silat meesters welke de vechtsport fantastisch adverteren in deze film. Daarbij zijn de vechtscenes fantastisch opgezet en is de choreografie fantastisch. Alles is van dichtbij gefilmd waardoor je als kijker de klappen bijna voelt aankomen. Dit houd wel in dat mensen die niet van harde actie houden deze film niet moeten opzetten, want de bottenbrekende toeren worden gecombineerd met veel bloed en worden bijna continue close in beeld gebracht. Daarbij werkt het ook dat de hoofdrolspelers in deze film ook nog eens aardig acteren. Joe Taslim was al wat bekender in eigen land als acteur, maar deze film bleek ook een (internationale) doorbraak voor Iko Uwais (Rama in de film) en Yayan Ruhian (Mad Dog in de film) en uiteraard ook voor regisseur Gareth Evans. Niet voor niets wordt er al jaren gesproken over een Amerikaanse remake (moeten we dat wel willen?). De intensiteit van The Raid, ook mede ingegeven door de ontzettend vette soundtrack, is zelden geëvenaard in een actiefilm. Daarom staat deze ook zeer hoog op mijn all time favorite actiefilms lijst. Gareth Evans is ook de enige regisseur welke met 2 films in mijn Imagine maand wordt meegenomen (en wat mij betreft had hij ook 2x de Silverscreamaward moeten winnen (maar dat is mijn mening). Vanavond gaan we weer extreem en staat er zowaar een remake op de lijst.