Review Thor: Ragnarok

Het derde avontuur van Thor in het Marvel universum, en de eerste beelden beloofden een komischere film in vergelijking met de serieuzere vorige delen. Ook de mededeling dat de Hulk een prominente rol ging krijgen, nadat de Hulk en Thor de grote afwezige waren bij Captain America: Civil War aka mini Avenger film, werd met gejuich ontvangen.

Het zit Thor niet mee. Nadat hij dacht Ragnarok voorkomen te hebben, blijkt er een nieuw probleem zijn koninkrijk te bedreigen. Hella, de godin van de dood, blijkt een gevaarlijke en zeer dodelijke tegenstander welke Thor en Loki uit het koninkrijk weet te werken. Thor beland als gladiator in het rijk van Grandmaster, een rijk en machtig wezen, welke zichzelf en zijn volk vermaakt met gevechten in een Arena. Hier vind Thor de verloren gewaande Hulk terug net als zijn niet zo geliefde geadopteerde broertje Loki. Thor probeert een team te maken om te ontsnappen en zo zijn geliefde rijk te redden van de ondergang en moordlustige godin Hella.

De eerste twee Thor films waren redelijk rechtlijnig inclusief een liefdesplot. In dit deel wordt het geheel eigenlijk volledig over een andere boeg gegooid en dit zorgt er mede voor dat het eerste half heel warrig overkomt. Je wordt als kijker van situatie naar situatie geslingerd in een noodvaart. Gelukkig wordt hierin wel al de toon gezet in wat de meest vermakelijke Thor film tot nu toe mag worden genoemd. Wanneer Thor namelijk op de vuilnisplaneet van The Grandmaster beland komt de film in rustiger vaarwater terecht zonder dat dit ten kostte gaat van vermaak. Jaja, in dit deel voert de humor de boventoon op een veelal slapstickachtig niveau, maar wel vaak perfect uitgevoerd door de gehele cast. En zelfs Chris Hemsworth weet als Thor de lachers vaak op zijn hand te krijgen. Hierdoor vergeef je de film al snel het warrige begin. De wisselwerking tussen Chris Hemsworth en Mark Ruffalo als dr.Banner/Hulk werkt zeer goed waarbij je Mark steeds herkenbaarder terug ziet in de gedaante van de Hulk. Tom Hiddleston is als Loki uiteraard weer aanwezig en deelt als zodanig mee in alle joligheid die deze film biedt en doet dit weer met de nodige flair waarmee hij de vorige delen vaak wist te redden van alle drama. Ook Jeff Goldblum als Grandmaster weet zich heerlijk uit te leven met vaak foute en hilarische opmerkingen. Valt er dan alleen maar te lachen? Nee, want men moet niet vergeten dat de wereld van Thor bedreigd wordt. Hierbij fungeert Heimdall (Idris Elba) als een soort één mans guerilla beweging welke op locatie het volk in veiligheid probeert te brengen. Ook de toevoeging van Valkyrie, gespeeld door Tessa Thompson, weet wat drama aan het geheel toe te voegen. Maar wat is een superhelden film zonder een sterke villain? Precies helemaal niets en dus is daar Oscar-winnares Cate Blanchett als Hella. Met zichtbaar plezier zet Cate Blanchett deze vijand neer en weet als vrouw absoluut haar mannetje te staan met sterke one-liners en dodelijke krachten waarbij niemand veilig is voor haar wraakzucht en veroveringsdrang. Thor: Ragnarok is wat film betreft niet bepaald evenwichtig, maar de humor en het sterke einde weet de film niet alleen te redden. Nee, het zorgt ervoor dat de film Ragnarok bij vele hoger op het lijstje komt dan andere Thor films. Regisseur Taika Waititi is wat dat betreft ‘nog’ geen grote naam, maar het mag gezegd worden dat zijn lef, en die van de studio die hem in durfde te huren, ervoor zorgen dat dit toch weer een frisse Marvel film is geworden. Voor wie bekend is met zijn eerdere weet een beetje wat je te wachten staat, voor wie dat niet is kijk dan absoluut ook zijn voorgaande werk welke ervoor heeft gezorgd dat hij deze mocht maken. Uiteraard ziet alles er weer visueel prachtig uit, zoals we gewend zijn van Marvel, waarbij dit een van de kleurrijkste films is. De soundtrack is toch wel iets wat mij (als film en muziekliefhebber) het meest verrast heeft en wel in de positieve zin wel te verstaan. Thor is dan ook absoluut een aanrader die ondanks het warrige begin zeker de moeite waard is.