Review Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

De bioscoop inlopen met (hoge) verwachtingen is doorgaans een teleurstellende ervaring. Wat afgelopen jaar nog maar eens werd bevestigt door titels zoals Guardians of the Galaxy Vol. 2, Justice League (hoge verwachtingen door de kwaliteit van Wonder Women) & The Snowman. Gelukkig was Three Billboards Outside Ebbing, Missouri alles behalve een tegenvaller. De hype rond deze film, na het winnen van 4 golden globes, is meer dan terecht. Niet alleen vanwege het uitzonderlijke acteerwerk maar ook vanwege het meeslepende verhaal.

Het verhaal begint letterlijk bij de 3 billboards net buiten het kleine stadje Ebbing waar Mildred Hayden woont. Zij is een vastberaden onafhankelijk vrouw die de politie van Ebbing uitdaagt door provocerende teksten op de billboards te plakken over de stilstand in de zaak omtrent haar vermoordde en verkrachtte dochter Angela. Mildred wordt gespeeld door Frances McDormand (óók bekend van de Fargo film) die de sterke, stoere, onverschrokken maar nog steeds rouwende alleenstaande moeder ijzersterk neerzet. Terecht dat ze hiervoor beloond wordt met een Golden Globe. Ondanks de sterke cast en goed geschreven characters valt of staat de film bij de vertolking van Mildred. Die het hele verhaal in gang zet door de billboard te laten plaatsen. Hierna volgt een interessante samenloop van omstandigheden waarin veel karakters naar voren komen die allemaal een sterke persoonlijke drive/motivatie en ontwikkeling hebben. Soms grappig en soms op een ontroerende manier. Hierin is Woody Harrelson’s karakter een goed voorbeeld. Hij speelt de politie chief in Ebbing genaamd Sheriff Willoughby. Die verwijt wordt te weinig actie te hebben ondernomen omtrent de moord op Angela Hayden maar tegelijkertijd strijdt tegen kanker. Zelden heb ik zoveel verschillende karakters een gegronde, waardevolle verandering zien ondergaan. Dit was een zeer welkome aanvulling naast de hoofdrolspeelster.

Ook al klinkt het plot niet extreem vernieuwend of origineel – dat is het wel! Waardoor dit komt vind ik lastig te duiden maar het voelt vergelijkbaar als Fargo, zowel de film als de serie. Fun fact, Frances McDormand, speelt ook in Fargo (de film) een hoofdrol! Het verhaal heeft soms extreme toevalligheden die ipv ongeloofwaardig werken juist impactvol of soms humoristisch werken. Daarnaast heeft het als positief effect dat alles mogelijk lijkt te zijn, wat het tegelijkertijd weer onvoorspelbaarder maakt. Ook geeft de film voldoende diepgang aan meerder characters die op een manier betrokken zijn bij plot. Dit versterkt het geheel en maakt de scenes tussen deze characters des te boeiender. Op sommige momenten werd er door de zaal en mij hard gelachen om bepaalde situaties – wat gelukkig geen afbraak deed aan de emotie van het verhaal omdat het subtiel was.

Voor mij was de regisseur Martin McDonagh een redelijke onbekende. Zijn meeste bekende film was ‘In Burges’. Een leuke en aparte actie comedie was met Colin Farell in de hoofdrol. In Three Billboards outside Ebbing, Missouri geeft Martin McDonagh een keurig visitekaartje af. Niet alleen door zijn aangename regie stijl maar ook als scenario schrijver. De bijzondere manier waarop het gefilmd is valt in het begin nauwelijks op, dit omdat het niet op een showerige manier is gedaan. Echter zit elk shot goed en mooi in elkaar zonder af te leiden van het doel. Één scene sprong er voor mij uit, hier werd op een originele manier een personage gevolgd die een gebouw in ging, iets deed en vervolgens het gebouw weer verliet. Hierin viel alles samen, het gedrag van een personages, de impact die zijn handelen heeft, ongecontroleerde emotie en verwachtingen die geschept werd.

Three Billboards outside Ebbing, Missouri is naast een hele lange en aparte titel een fantastische film met een emotioneel, origineel en grappig verhaal. Verteld door getalenteerde acteurs en vastgelegd door een kunstenaar. Wat zorgt voor een uniek verhaal met gevoel.