Review Toen Mijn Vader een Struik Werd

Een aantal weken geleden kwam deze titel mij onder ogen en ik was eigenlijk meteen benieuwd hoe de makers zo’n onderwerp goed zouden vertalen naar iets wat kinderen goed aan zouden kunnen, maar ook konden begrijpen. Het onderwerp oorlog is toch voor de meeste kinderen in Nederland een ver van hun bed verhaal.
Toda is tien jaar en woont bij haar vader en oma. Haar vader is banketbakker en zij is wat dat betreft een echte papa’s kindje zoals ze dat zelf zegt. Wanneer er oorlog uitbreekt wordt haar vader opgeroepen voor het leger, maar wanneer de oorlog steeds dichter bij huis komt moet ook zij weg. Zij wordt tegen haar zin naar haar moeder gestuurd die in het buitenland woont. Vanaf dat moment leidt Toda een vluchtelingen bestaan. Een avontuur met ingrijpende gevolgen, maar waarbij zij ook vriendschappen weet te sluiten.
Toen mijn Vader een Struik werd verteld van een fictieve oorlog tussen de ene en de andere. Deze opzet werkt uitstekend en houdt het geheel simpel voor de jongere kijkers welke geen boodschap hebben aan politieke achtergronden. Het begin van de film, wanneer de oorlog het leven van Toda volledig overhoop gooit, is behoorlijk pittig om te behappen. Hierna begint het avontuur, maar de oorlog blijft aanwezig waardoor de jongere kijkers ook bewust blijven van de situatie waarin Toda zich bevindt. Celeste Holsheimer speelt op een ontwapenende manier Toda, waarbij zij ten alle tijden kind blijft met alle problemen die daarbij komen kijken. Dit is ook tegelijk de grootste kracht van de film in mijn ogen. Een hoofdpersoon welke voor volwassenen echt overkomt en waar kinderen zich mee kunnen identificeren ondanks de situatie waarin ze zich bevindt. Regisseur Nicole van Kilsdonk heeft het verhaal aangekleed met een paar wat absurdische ontmoetingen welke de film net dat avontuurlijke tintje geeft en het niet te zwaar maakt voor de jeugdige kijkers. Het mag ook gezegd worden dat alle bijrollen goed ingevuld zijn incl de vader (Teun Kuilboer) en moeder (Noortje Herlaar). De vormgeving van de film is verder dik in orde en tijdens de tocht heeft de omgeving een echt troosteloze uitstraling. Ook de taal kwestie wanneer Toda de grens overgaat is heel leuk opgelost, waarbij het Nederlands is verdraaid in een raar dialect welke voor de jongere kijkers toch nog verstaanbaar is. Toen mijn Vader een Struik werd is wat mij betreft een aanrader voor ouders en kinderen om ook meer een beeld te krijgen hoe de oorlog beleefd wordt door een kind zonder dat je een hele zware oorlogsdrama te zien krijgt.