Review Spider-Man: Homecoming (Vanaf 6 juli in de bioscoop)

Spiderman was destijds een van de eerste geslaagde superhelden verfilmingen welke door pers en publiek omarmd werd. Nadat de eerste trilogie nogal teleurstellend werd afgesloten werden we door Sony nog getrakteerd op twee Amazing Spiderman films welke vooral te lijden hadden onder matige scripts en daarom uberhaupt nooit wisten te overtuigen. Sony besloot daarom een paar jaar geleden toch maar de samenwerking met Marvel/Disney aan te gaan en zo de deur te openen voor Spiderman in het Marvel’s Avengers universum. Na de opwachting in Captain America: Civil War is het nu zijn beurt om zelf een film te dragen en de verwachtingen zijn hoog.

We volgen Peter Parker/Spiderman na zijn eerste samenwerking met Iron Man (Captain America: Civil War). Terug op High School heeft Peter nogal last van aanpassingsproblemen nu hij liever een superheld wilt zijn dan een scholier. Hoewel Tony Stark hem maant geduld te hebben gaat hij regelmatig op pad om Queens, zijn buurt in New York, schoon te vegen. Wanneer hij op het spoor komt van criminelen met zeer geavanceerde wapens wordt het voor Peter steeds lastiger zijn alter ego en het schoolleven gescheiden te houden.

Een tweede reboot van Spiderman binnen 10 jaar lijkt op voorhand nogal overkill, maar de meeste mensen die de Amazing Spiderman film(s) hebben gezien weten dat dit waarschijnlijk een goede beslissing is geweest van Sony (buiten dat ze de samenwerking met Marvel/Disney aangingen). De film opent zeer komisch met gefilmd materiaal van Peter Parker zelf en dit zet gelijk de toon voor de rest van de film. Het beviel mij uitstekend dat we het hele ontstaan verhaal met de spinnenbeet dit keer oversloegen. Het persoonlijk leven van Peter Parker lijkt zo uit een John Hughes tienerfilm uit de “80s te zijn gekomen inclusief alle clichés, maar dan wel de leuke (Er zit zelfs een hommage in de film van een van de leukste van John Hughes). Het leuke hieraan is dat dit gegeven goed werkt en dat hoofdrolspeler Tom Holland zich in deze setting als een vis in het water voelt. De uitdaging zat hem dan ook dit te combineren met het superhelden origin verhaal aangezien Spiderman nu toch deel uit maakt van het Avengers universum. Het verhaal rondom de schurk Vulture (welke nooit zo wordt uitgesproken in de film by the way) krijgt genoeg aandacht waardoor Michael Keaton zich lekker kan uitleven zonder geheel onmenselijk over te komen. Maar vergis je niet, hij zet wel degelijk een van de meest geslaagde schurkenrollen neer binnen de Marvelfilms. Het grappige hierin is dat hij als voormalige Batman vertolker zijn comeback genoot met het magistrale Birdman (over een gevallen superheldenacteur) om nu als de schurk Vulture weer in een superhelden film te verschijnen als vogel. Oftewel de cirkel is rond (toch?) Er waren voordat de film uitkwam nog wel een aantal zaken in opspraak gekomen zoals de casting van de nog altijd aantrekkelijke Marisa Tomei welke een jaartje of dertig scheelt met de originele Aunt May ten tijde van de eerste Spiderman trilogie. Hier hebben de makers een leuke draai aan gegeven alsof ze dit achteraf zelf ook beseft hadden. Kijkend naar de rest van de cast zullen vooral die hard Spiderman (comic)fans waarschijnlijk een oordeel klaar hebben, waarbij sommige ermee kunnen leven en andere het heel jammer vinden dat men bij Disney/Marvel wel heel nadrukkelijk diversiteit qua rassen in hun films willen creëren. Door bepaalde bekende bijrollen van afkomst te laten veranderen. Het zal wel in deze tijd van politieke correctheid liggen, maar ik vond het wel jammer helemaal omdat daardoor het beeld van die personages behoorlijk vervormd wordt. Uiteindelijk draait het toch om Spiderman en zijn ontwikkeling als superheld en Tom Holland weet net als in Captain America: Civil War weer te vermaken met veel leuke oneliners die inderdaad bij een tiener die bijdehand is hoort. Veel van de humor komt daarnaast van zijn beste vriend en sidekick Ned (leuke rol van Jacob Batalon) en de één tweetjes met Robert Downey Jr. en John Favreau als Tony Stark en zijn assistent Happy. Met zijn twee uur behoort deze na 2 captain America films en de Avengers tot de iets langere Marvel films maar het tempo zat er dusdanig in dat je je geen moment hoeft te vervelen en de tijd zo voorbij slingert. De actie is fantastisch in beeld gebracht ook in 3D (jaja en dat uit mijn mond). Uiteraard worden aan het eind de linkjes gelegd voor een vervolg welke er zeker gaat komen en blijf vooral zitten voor de post credit scene die het wachten absoluut waard is………..