Verslag Imagine Fantastische Film Festival

Imagine 2015 verslag

Op 8 April ging Imagine weer van start met het fantastische thema ’We Love Robots’. Voorafgaand had ik mij al reeds verdiept in het programma en daar kwam een lijstje films uit die ik zowaar ook allemaal gezien heb dit jaar en ik kan verklappen geen van deze titels heeft mij teleurgesteld, sterker nog een aantal titels heeft mij op positieve manier verrast. Het programma zag er weer zeer divers uit en had bovendien meer masterclasses en andere evenementen dan voorheen.

8 april.

De kaartverkoop ging harder dan verwacht en dat had als gevolg dat ik te laat was om de uitverkochte openingsfilm Ex_Machina direct te zien. Aangezien ik 9 april een offday zou hebben in verband met mijn verjaardag moest ik toch eigenlijk wat mee gaan pakken en dus waagde ik mij aan de publieksopener Everly, welke was aangekondigd als guilty pleasure en beter hadden ze het niet kunnen verwoorden. Everly was geen goede film maar vermakelijk was het zeer zeker en met een 7,39 eindscore was het publiek het daar wel mee eens.

9 april een offday (of toch niet)

Dankzij wat gaatjes in de planning was er ruimte voor het leuke Life After Beth welke op leuke wijze een vervolg gaf aan het zomromcom genre (destijds opgestart met Warm Bodies welke toen ook te zien was tijdens Imagine) en de sterke actie-thriller The Guest. Beide waren in mijn ogen geen kanshebbers voor de Silver Scream Award maar het zien absoluut waard. Leuk weetje The Guest komt 30 april uit op dvd en is zeker een aanrader voor thuis.

Ook de Cineville filmquiz was op 9 april

10 april

Voor mij begon het festival nu pas echt met een volle werkdag (voor zo ver je het werk kan noemen) de dag begon met Sunrise een film die speelde met werkelijkheid en fantasie met als thema het aan de kaak stellen van het aantal meisjes dat jaarlijks ontvoerd wordt in India. Na een veelbelovend begin raakte de film mij kwijt in het tweede gedeelte. Het is was een mooie productie en won ook de Black Tulip award. Wij houden het op smaken verschillen. Vervolgens werd ik verrast door Bloody Knuckles. Waar ik een redelijk simpele horrorkomedie verwachte kreeg ik meer. Tuurlijk was dit absoluut lowbudget maar zie onze recensie wij hebben ons top vermaakt. Vervolgens ging ik voor mijn eerste short serie(en na achteraf bleek de enige) Strange and Creepy Places. De eerste Short The Substitute vond ik het vermakelijkst en The Mill at Calder’s End het mooist gemaakt en alsof het toeval er mee speelde kregen we hier ook de winnaar van de Zilveren Meliers te zien namelijk de short Une Chambre Bleue die zeer betoverend was. We sloten overdag af met de Masterclass van Bob Murawski, Oscarwinnaar voor The Hurt Locker, en oh wat was dit genieten. Deze man heeft zo een passie voor de film en in het editen dat is ongelooflijk. Het enige jammere was dat de sessie zo uitliep dat er geen ruimte was voor vragen vanuit het publiek en dat was jammer helemaal omdat ik zelf weg moest en ook geen tijd had om hem in de Foyer nog aan te spreken. ’s Avonds pakten we nog even Rurouni Kenshin: Kyoto Inferno (deel 1 was 2 jaar geleden een van mij favorieten) en het was weer de moeite waard hoewel dit wel als tussendeel aanvoelde.

Masterclass van Bob Murawski waarbij ook zijn vrouw Chriss Innis even aanschoof.

11 april

Deze zaterdag draaide maar om 1 ding en dat was The Night of Terror en daar moest het dagprogramma volledig voor wijken. Voor het volledige verslag kijk hier

We zaten gezellig in de jury voor de Scream Queen competitie

12 april

Wat dachten jullie deze man lag te ronken na een zeer geslaagde Night of Terror!!!

13 april

Begonnen we met The Answer het debuut van Iqbal Ahmed en ondanks dat deze film de één na laagste score kreeg vond ik deze film best wel leuk en snapte ik de bedoeling van de maker welke ook aanwezig was voor een Q&A. Wat volgde was Fern Fern Fern oh nee ik bedoel Clinger (en bedankt Absaline Hehakaya) een zeer vermakelijke horrorkomedie welke naast bloederig ook bij vlagen hilarisch was. Hierna heb ik mij door Norway geworsteld en wat wikken en wegen vond ik dit de minstetitel die ik gezien had dit festival. Norway had door Bob Murawski onder handen genomen moeten worden en dan had je een short gehad waar het einde nog iets van impact had gehad. De dag werd afgesloten met het vermakelijke Housebound (winnaar Moviezone award)en ik moet zeggen de horrorkomedies doen het zeer goed dit jaar want ook Housebound wist mij te vermaken en ik kan de keus van de jongerenjury dan ook zeer goed begrijpen.

14 april

Helaas thuis iemand ziek en dan zijn andere zaken belangrijker, maar ’s avonds wel een gaatje gevonden voor Honeymoon. Deze drama met een venijnig staartje en hier zaten we op één lijn met het Imagine publiek.

15 april

Waren we net te laat voor These Final Hours, maar gelukkig kreeg ik daar nog een herkansing voor. We begonnen de dag iets later met the Resconstruction of William Zero. Een film waarvan ik nog steeds aan het puzzelen ben hoe de recensie eruit zal zien, maar hij was wel heel interessant en bovendien goed gespeeld en geschreven. Brotherhood of Blades was een hele mooie martial arts film over vriendschap en eer aangekleed met prachtige gevechten. Het jammere hierin was dat op het einde je geen memorabel gevecht hebt meegemaakt tijdens de film. Daar in tegen was het verhaal mooi en met ijzersterke vertolkingen boeide de film tot het eind. Laatste film van vandaag was Turbo Kid een van mijn must sees van dit jaar en ik werd ook niet teleurgesteld. Een heerlijke apocalyptische lowbudget film welke met veel humor gebracht is.

16 april

Deze dag was volgepland met films, maar vanwege een mogelijkheid voor een interview kwam deze dag er volledig anders uit te zien. Gelukkig heb ik deze dag wel twee toppers mogen zien namelijk Liza, The Fox-Fairy (Winnaar Zilveren Meliers Feature film) en Ex_Machina (Winnaar Silver Scream Award). Liza is een fantasierijke romantische komedie met een duister randje, eentje waarvan ze in Hollywood waarschijnlijk alleen van kunnen dromen om er zo een te maken. Ex_Machina weet een beklemmende sfeer te scheppen die je niet meer loslaat mede door de twee heren die elkaar uitstekend uitdagen maar misschien nog wel meer door de betoverende prestatie van Alicia Vikander.

17 april

Het festival is alweer bijna ten einde en we pakken nog een paar hele mooie titels mee zoals The Admiral: Roaring Currents. Deze historische vertelling over de zeeslag van een klein Koreaanse armada bestaand uit 12 schepen tegen ongeveer een 300 schepen tellende overmacht van Japan klinkt als een kruising van 300 vs Michiel de Ruyter. Klinkt dit goed? De uitvoering laat ook weinig te wensen over en met Choi Min-sik (Oldboy) in de hoofdrol als admiraal Yi un-shin heb je een leading man waar het publiek alleen maar tegenop kan kijken. De tweede film was The Frame, welke eerder gemist was, en de basis van het verhaal is even bizar als interessant. Het einde werd alleen net te lang uitgesponnen. ’s Avonds was het tijd voor de afsluitceremonie en de sluitfilm Big Game. Ik begreep alle prijswinnaars behalve het eerder genoemde Sunrise die mij gewoon niet kon boeien. Het was alleen jammer dat er weinig winnaars aanwezig waren bij deze ceremonie (hopelijk komt in de toekomst verandering in want dit geeft het festival toch iets meer allure) Het tweede jammere van deze ceremonie was dat de publieksprijs nog net bekend werd gemaakt, hoewel iedereen er wel vanuit ging dat Ex-Machina niet meer ingehaald zou worden. Big Game zelf was vermakelijk en had als enige minpuntje dat er geen verassende elementen in de film zaten je krijgt precies wat je kan verwachten en geen centje meer. Om de tijd te overbruggen tot de bekendmaking van de publieksprijs pakte ik alsnog These Final Hours mee (hoe toepasselijk om daarmee het festival af te ronden niet?) These Final Hours is een stuk aangrijpender en dieper dan ik van te voren had gedacht had oftewel nog een topper waardoor er na vandaag toch nog 2 titels mijn top10 binnen gaan komen. Na deze film nog gezellig wat nagepraat met meerdere bezoekers en first time programmeur Absaline Hehakaya waarbij ik haar persoonlijk bedankt heb voor onder andere Fern, Fern Fern ik bedoel Clinger (damnit!!!!) en Bloody Knuckles. Het was weer een mooi festival waarbij er genoeg topfilms waren die misschien niet qua naam opvielen, maar de kijkers wel wisten te ontroeren, verbazen, schrik aanjagen en vermaken misschien nog wel meer dan menig grote productie. Het thema van We Love Robots was ook in de eindlijst sterk vertegenwoordigd met titels als Ex_Machina en Turbo Kid.

Ons toetje op Best of Imagine was de Double Feature Cinema Egzotik van Aliens en Terminator 2: Judgement Day welke beide uitstekend aansloten bij het thema. En ik kan zeggen het was een genot om beide titels (weer) op het grote witte doek te mogen aanschouwen.

p.p.s.

Ik wil bij deze iedereen bij Imagine bedanken voor 10 mooie dagen. Artestiek directeur Chris Oosterom, de programmeurs Absaline Hehakaya, Phil van Tongeren, Barend de Voogd en Roel Haanen voor een mooi divers programma. De vrijwilligers die met veel plezier hebben geholpen alles in goede banen te leiden en waar ik een aantal herkende van vorige jaren en nieuwe vrijwilligers bekende gezichten werden dit jaar. Ik kijk er naar uit om volgend jaar net als Chris Oosterom mijn vierde Imagine mee te maken. Wij kunnen nu al niet wachten en zijn zeer benieuwd welk thema Imagine dan zal hebben en hopelijk zien we jullie dan ook ergens tussen 13 en 23 april 2016!!!

Mijn uiteindelijke Top 10 (heb nog een week gehad om alles te laten bezinken)