Review Silence of the Lambs, Day1 #myownimaginefestival

We zijn afgetrapt met mijn eigen geïmproviseerde Imagine Film Festival en hoe!!! Silence of the Lambs was in 1992 de grote Oscar winnaar en is tot op heden de derde film ooit die de grote vijf pakte tijdens deze awardshow (Beste film, regisseur, acteur in hoofdrol, actrice in hoofdrol en script) Daarbij was Silence of the Lambs de eerste horrorfilm welke de prijs voor beste film mee naar huis mocht nemen (Exorcist was ooi de eerste horrorfilm die genomineerd werd voor beste film). Toch best bijzonder dat een festival voor genre film zo’n klassieker hier vertoonde en welke door het publiek ook zo gewaardeerd werd. Ik was destijds 10 of 11 jaar en was nog helemaal niet into horror, integendeel ik was een angsthaas. Maar toen ik eenmaal de smaak te pakken had was dit wel een van de titels welke mij altijd is bijgebleven. Al zou het alleen zijn voor de iconische one liners van Anthony Hopkins waaronder ” I’m having an old friend for diner” en iedereen die die film gezien heeft (vele die hem nog niet gezien hebben trouwens ook) weten precies wat daarmee bedoeld werd.

FBI agent in opleiding Clarice Sterling wordt op een soort fieldtrip gestuurd waarbij ze de beruchte seriemoordenaar en kannibaal Hannibal Lector moet interviewen. Dit alles om een aanknopingspunt te vinden in de zaak van Buffalo Bill. Buffalo Bil heeft namelijk al meerdere vrouwen vermoord en deels gevild en heeft net ook nog zijn nieuwste doelwit ontvoerd. Clarice weet contact te leggen met Hannibal en weet stukje bij beetje informatie bij hem los te weken. In de jacht op de seriemoordenaar moet zij zich echter steeds meer blootgeven aan de gevangen psychopaat met alle gevolgen van dien.

Ik heb de film al vaker gezien en elke keer weer is het genieten geblazen. Vanaf de sfeervolle opening met Jodie Foster als Clarice Sterling op trainingskamp tot het legendarische einde met eerdergenoemde quote. Wat het leuke is aan het feit dat je een film vaker gaat kijken is dat je steeds meer op de kleine dingen gaat letten. Zo valt het subtiele spel van de 2 hoofdrolspelers nog meer op. Het zijn de kleine dingen die laten zien in welke mate Clarice toch best wel op de hoogte is van wat er van haar verwacht wordt. Maar ook de confronterende situaties zijn realistisch. Van de spiderhand actie van Miggs na de eerste kennismaking van Hannibal tot aan het spannende einde. Jodie Foster weet in alle emoties te overtuigen. Het bijzondere van deze film is dat het verhaal draait om de jacht op een seriemoordenaar, maar dat je deze man geen moord ziet plegen. Misschien dat juist daarom Anthony Hopkins zoveel indruk maakte als Hannibal. Ondanks het altijd beheerste voorkomen en het feit dat hij gevangen zit is de dreiging die hij uitstraalt continue voelbaar. Daarbij wordt je als kijker niet teleurgesteld wanneer Hannibal daadwerkelijk in actie komt. Dit maakt het ook dat Silence of the Lambs toch behoorlijk als horror overkomt en niet als thriller. Het blijft in de geschiedenis vaak onderbelicht maar ook de rol van Ted Levine als Buffalo Bill mag ook zeker niet vergeten worden. Ook hij zet zijn rol sterk neer en ondanks de beperkte schermtijd weet hij te overtuigen als verknipte seriemoordenaar. Het sterkste van deze klassieker blijft toch de wisselwerking tussen Jodie Foster en Anthony Hopkins. De spanning die vanaf het begin voelbaar was tussen de twee en het spel wat continue gespeeld blijft worden. Jonathan Demme zette met Silence of the Lambs iets unieks neer, een horrorfilm over seriemoordenaars waarbij de spanning voelbaar blijft en het naargeestige sfeertje je geen moment met rust laat. En dat terwijl je feitelijk maar 1 moord uitgevoerd ziet worden. Ook het camerawerk gaat steeds meer opvallen waarbij de aandacht voor de ogen mij nog meer is gaan opvallen. Hierdoor is er sommige situaties ook gewoon weinig dialoog nodig omdat de ogen van de acteurs boekdelen spreekt. Dit alles maakt dat na bijna 30 jaar Silence of the Lambs nog altijd staat als een huis en behoort tot een fan de beste films ooit gemaakt. Het maakte Anthony Hopkins ook direct tot een acteerlegende en Hannibal Lector tot een van de grootste antihelden in de filmgeschiedenis. Het is ook tekenend dat geen van de vervolgen/prequels kon tippen aan deze film. Het duurde tot 2013 tot we met de serie Hannibal weer getrakteerd werden op een overtuigende Hannibal rol (van Mads Mikkelsen) welke de vergelijking met die van Anthony Hopkins aankon. Wat een heerlijk begin van #MyOwnImagineFestival en het begin van vele film hoogtepunten, volgende op de lijst is de manga klassieker Akira